Goliat
Goliaty, zwane również półgigantami są masywnymi stworzeniami, nie bojącymi się rzucać swoją masą dookoła w walce. Bardzo konkurujący, ci silni nomadzi mogą okazać się potężnymi sprzymierzeńcami i mile widzianymi dodatkami do każdej drużyny poszukującej przygód.
Osobowość[]
Goliaty są znane z swojej niemal nieroztropnej śmiałości. W swoich górskich domach, przeskakują od urwiska do urwiska, nie zważając na fatalne konsekwencje potknięcia. Skupiając wielką uwagę w klanie i rodzinie; życie w górach uczy nawet najmłodszego goliata kompletnie polegać na swoich towarzyszach dla ręki po drugiej przepaści.
Ponieważ większość goliatów jest łowcami-zbieraczami, mają skłonność bycia ciekawskimi, zawsze ciekawi czy lepszy łów leży za następną granią lub czy dobre źródło wody można znaleźć w następnym kanionie. Goliaty są kompletnie niesympatyczne dla członków plemienia którzy nie mogą dłużej przyczyniać się do dobrobytu plemienia - postawa wspierana przez struktury społeczne. Stare, chore i inaczej niedołężne goliaty są wydalane ze swoich klanów by nigdy nie powrócić.
Opis fizyczny[]
Typowy goliat jest większy niż największy półork. Większość mierzy między 2,1 i 2,4 metra waży między 127 i 154 kilogramami. W przeciwieństwie do większości innych ras, nie ma dostrzegalnej różnicy w wzroście i wadze między męskimi i żeńskimi goliatami. Goliaty posiadają szarą skórę, cętkowaną w ciemne i jasne łaty którym goliaci szamani przy przypisują wskazówkę na temat losu określonego goliata. Litodermy kostne i skórne narośla wielkości monety równie twarde co kamyki — pstrzą ich ramiona, łokcie i tors. Ich czaszki posiadają sterczący łuk brwiowy, szeroką szczękę, jak również sporadyczne litodermy. Żeńskie goliaty posiadają ciemne włosy na swoich głowach, wyrośnięte do wielkiej długości i zawsze trzymane splecione. Męscy goliaci generalnie posiadają włosy jedynie na swoich kończynach. Oczy goliatów są jaskrawo niebieskie lub zielone i często wydają się lśnić odrobinę spod ich pociętych brwi. Ponieważ ich cętkowane skóry posiada kulturalne znaczenie, goliaty generalnie ubierają się tak lekko jak to tylko możliwe, pokazując swoje skórne wzory do zobaczenia dla wszystkich. Z tego samego powodu niewiele goliatów chętnie zrobiła by tatuaż — rysowanie na czyjejś skórze jest równoznaczne z próbą ponownego napisania jego przeznaczenia. Goliaty zamiast tego zdobią się biżuterią, często noszą pierścienie w uchu, nosie lub brwi. Goliacie litodermy są również częstymi miejscami osadzenia klejnotu lub dwóch, jako że posiadają niewiele zakończeń nerwowych i już wystają z ciała goliata.
Relacje[]
Gdy napotkane w górach, goliaty są pozornie przyjacielskie dla każdego kto nie zagraża plemieniu i może nadążyć za nimi gdy wspinają się od szczytu do szczytu. Ludzie którzy odważą się na góry — biegacze i druidzi, najczęściej — mogą często zdobyć smaczny posiłek pomagając drużynie goliacich myśliwych. Goliaty traktują krasnoludy z wyjątkowo wysokim szacunkiem, życząc swoim plemionom by miały krasnoludzkie uzdolnienie do kucia broni. Część najodważniejszych goliatów schodzi do tuneli i naturalnych jaskiń pod górą, poszukując krasnoludzkiej społeczności do handlu. Mniejsze od człowieka rasy są traktowane jako ciekawostki, lecz wiele zwinnie wspinających się gnomów i niziołków zdobyło respekt pokonując goliata w wyścigu na klif. Goliaty postrzegają przedłużony żywot elfa za odrobinę przerażający, okrywając trudnym do wyobrażenia sobie osoby która mogła znać jego praprapradziadka. Stosunek plemiona goliatów do wszystkich pobliskich gigantów niesie się szeroko. Część plemion z zapałem handluje z gigantami; bronie gigantów nie dorównują krasnoludzkim standardom, lecz są robione w większych rozmiarach (które goliaty mocno preferują). Jednak giganci posiadają zły nawyk próbowania obrócić goliaty w swoich niewolników, używając ich do służebnych zadań do których są zbyt duzi lub zbyt leniwi by zrobić je sami. Konflikt nieuchronnie powstaje, i wkrótce giganci są martwi, goliaty uciekły, lub goliaty są skute jako niewolnicy dla giganciego władcy.
Goliacty posiadają tendencję trzymania goblinoidów i orków (włączając półorków) na długość ramienia, dostrzegając że “dolinowcy” z którymi handlują traktują takie rasy jako twórców kłopotów. Lecz ponieważ goblinoidy rzadko błądzą w wysokie góry, są często problemem kogoś innego, więc goliaty nie okazują im żadnej faktycznej złośliwości.
Charakter[]
Goliaty posiadają delikatną skłonność ku chaotycznym charakterom, co jest odbite w ich zamiłowaniu do włóczęgi i małych, mobilnych społecznościach w których żyją. Nadal jednak każde goliacie plemię posiada jednego lub więcej adwokatów którzy rozstrzygają dysputy w klanie, i tacy goliaci są zazwyczaj praworządni. Goliaci posiadają delikatną preferencję dobra nad złem, jako że pośród wysokich górskich szczytów, przetrwanie staje się dużo łatwiejsze gdy jeden wspiera towarzyszącego goliata bez domagania się rekompensaty.
Krainy goliatów[]
Ponieważ nie popierają rolnictwa na dużą skalę lub rozległych osad, pasma górskie gdzie żyją goliaty są domem dla niewielu innych inteligentnych ras. Większość plemion goliatów wędruje od szczytu do szczytu, pasąc swoje stada kóz i szukając wysokogórskich korzeni i bulw. Zazwyczaj plemię zakłada tymczasową wioskę na wysokogórskiej łące i pozostaje tutaj na miesiąc lub dwa, i przemieszczają się gdy zmienia się pora roku lub lepsze łowy można znaleźć gdzieś indziej. Większe plemiona mają skłonność podążania podobną trasą z roku na rok, wycofując się do niższych wzniesień w środku zimy i gdy potrzebują handlować, a wschodzą do najwyższych szczytów gdy stopi się śnieg. Część goliatów żyje na niższych wysokościach pośród ludzi lub innych ras, najczęściej ponieważ ich plemię wygnało ich po zbrodni, sporze lub zranieniu. Wiele opowieści ludowych przedstawia opuszczonego goliata pracującego jako parobka po nieudanych zalotach w górach.
Religia[]
Kavaki Barani Władca jest głównym bóstwem goliatów. Jako Wódz Wszystkich Wodzów, czuwa nad goliatami i ich górskimi domami. Jego kapłani twierdzą że Kavaki stworzył goliaty gdy znalazł krzew noszący klejnoty w miejscu owoców rosnący na najwyższym górskim szczycie świata. Gdy Kavaki zerwał klejnoty z krzewu, te klejnoty stały się pierwszym plemieniem goliatów. Kavaki instruuje swoich wyznawców by poszukiwali ukrytego skarbu gór i utrzymywali plemię bezpiecznym od szkód.
Język[]
Przez milenia, goliaci posiadali jedynie język mówiony, gol-kaa, który posiada jedynie trzynaście fonetycznych elementów: a, e, g, i, k, l, m, n, o, p, u, th i v. Niedawno goliaci zaczerpnęli alfabet języka krasnoludzkiego, chociaż koncept języka pisanego nie rozpowszechnił się jeszcze po wszystkich plemionach. Te plemiona które nauczyły się krasnoludzkiego alfabetu pracowicie przepisują obszerną goliacią tradycję ustną w rzeźby, malowidła jaskiniowe, a nawet książki.
Imiona: Każdy goliat posiada trzy imiona: imię przyrodzone przydzielone przez matkę i ojca noworodka, przydomek lub honoryfikator przydzielony przez plemiennego wodza i rodzinę lub imię klanowe. Przyrodzone imię zwykle jest krótkie — często jedynie sylaba lub dwa - lecz imiona klanowe często posiadają pięć sylab lub więcej i zawsze kończą się samogłoską. Honoryfikator nie jest tradycyjnym imieniem tak samo jak jest opisowym pseudonimem, często dwuczęściowym przydomkiem. Honoryfikator może się zmienić na kaprys wodza plemiennego, czy to ponieważ określony goliat zrobił coś użytecznego dla plemienia (zyskując honoryfikator taki jak “Wysoki Wspinacz” lub “Nocny Łowca”) lub jako karę za porażkę (środkowe imię takie jak “Spóźniony Śpioch” lub “Zagubiony”). Goliaty które zostały wygnane ze swojego plemienia generalnie noszą środkowe imię które oddaje ich status, taki jak “Samotnik” lub “Niespokrewniony”. Część specyficznych ról w plemieniu, takie jak powiernik wiedzy lub szaman, również posiadają dołączone do nich honoryfikatory. Gdy przedstawiają się po raz pierwszy, goliaty zawsze używają konstrukcji pierwszego imienia/honoryfikatora/rodzinnego imienia, tłumacząc honoryfikator na język słuchacza jeśli to możliwe. Odtąd odnoszą się do siebie i między sobą poprzez sam honoryfikator. Goliaci podróżujący pośród innych ras czasami przydzielają honoryfikatory swoim towarzyszom zamiast używać swojego nadanego imienia.
Dziki gargun[]
Zobacz też[]
Źródła[]
- Races of Stone