Czar ten tworzy potężną inskrypcję raniącą każdego, kto wejdzie w chroniony obszar, przekroczy go, tudzież otworzy przedmiot lub wejście do zabezpieczonego miejsca. Glif strażniczy może bronić mostu, przejścia lub portalu, bądź też stać się pułapką na skrzyni czy pudełku i tak dalej. Osobiście ustalasz warunki funkcjonowania zabezpieczenia. Zwykle ofiarą magii glifu pada każda istota, która wkroczy na dany obszar lub otworzy dany przedmiot, nie wypowiedziawszy hasła (które określasz w chwili rzucania czaru). Zamiast tego (bądź jako uzupełnienie do hasła) ten magiczny symbol można nakierować na cechy fizyczne (takie jak wzrost czy waga) oraz typ, podtyp czy gatunek istoty. Glif da się także dostroić względem dobra, zła, prawa lub chaosu. Może też przepuszczać istoty wyznające taką samą jak ty religię. Nie masz jednakże prawa uwzględniać ich klasy, wytrzymałości czy poziomów. Glif reaguje na istoty niewidzialne, ale osoby przechodzące obok w postaci eterycznej nie uruchamiają go. Na tym samym obszarze nie można umieścić kilku takich symboli. Jednakże jeśli sekretarzyk wyposażony jest w trzy szuflady, każdą można zabezpieczyć oddzielnym glifem. Rzucając niniejsze zaklęcie, tkasz wokół strażniczego znaku sieć linii błyszczących słabym światłem. Glifowi możesz nadać dowolny kształt i dopasować go do każdej powierzchni, jeśli tylko nie przekraczasz stosownego dla ciebie ograniczenia obszaru w metrach kwadratowych. Kiedy zakończysz rzucanie czaru, magiczny symbol oraz wspomniana sieć stają się prawie zupełnie niewidzialne. Na glif nie sposób wpłynąć i nie da się go też ominąć za sprawą fizycznych lub magicznych badań i testów, ale za to można go rozproszyć. Zmylenie kierunku, polimorfia oraz niewykrywalność (a także podobne magiczne efekty) pozwalają go oszukać. Jednakże niemagiczne przebranie i tym podobne na nic się w tej kwestii nie zdadzą. Odczytanie magii pozwala zidentyfikować glif strażniczy po udanym teście czarostwa. Takie rozpoznanie symbolu nie wyładowuje go, a zapewnia podstawowe informacje o jego naturze (wersja, rodzaj zadawanych obrażeń, jaki czar w nim umieszczono).
Uwaga[]
Magiczne pułapki w rodzaju glifu strażniczego trudno wykryć i unieszkodliwić. Łotrzyk (i tylko on) może je znaleźć dzięki umiejętności przeszukiwanie, a pozbyć się ich za pomocą umiejętności unieszkodliwianie mechanizmów. W zależności od tego, jaką wersję niniejszego zaklęcia wybierzesz, glif albo wybucha, raniąc intruzów, albo uruchamia czar.
Wybuchający glif[]
W tej wersji zaklęcia magiczny symbol zadaje obrażenia intruzowi oraz wszystkim w promieniu 1,5 metra wokół niego. Zależnie od twojej decyzji (podejmujesz ją w chwili rzucania czaru), rany powoduje dźwięk, elektryczność, kwas, ogień lub zimno. Każda ofiara wybuchającego glifu ma prawo do rzutu obronnego na refleks – udany oznacza, że otrzymuje tylko połowę obrażeń. Na ten efekt wpływa odporność na czary.
Glif z czarem[]
W magicznym znaku możesz umieścić dowolny znany ci raniący czar poziomu 3. lub niższego. Wszystkie zależne od poziomu cechy zaklęcia zależą od twojego poziomu czarującego w chwili rzucania glifu. Jeśli czar wpływa na jakiś cel, będzie nim intruz. Jeżeli działa na określonym lub bezkształtnym obszarze, środkiem efektu będzie intruz. W przypadku zaś, gdy zaklęcie przyzywa jakieś istoty, pojawiają się one możliwie najbliżej intruza i atakują go. Rzuty obronne oraz odporność na czary działają normalnie, z tym że trudność zależy od poziomu zaklęcia umieszczonego w glifie.
Źródła[]
- Podręcznik Gracza