
Genius loci
Genius loci (łac. duch miejsca) - czasem krajobraz sam z siebie ożywa, stając się świadomym bytem. Ta zazwyczaj złowroga istota jest czasem nazywana duchem miejsca. Zazwyczaj przybiera kształt pola, groty, jeziorka, góry, małego księżyca czy niewielkiego planu - bardzo trudno odróżnić go od reszty krajobrazu, gdyż imituje go tak dokładnie, że ma własny ekosystem, z roślinami i zwierzętami. Sam nie posiada inteligencji, lecz symuluje świadomość dowolnej, uwięzionej przez niego istoty.
Podczas walki krajobraz ożywa, łapiąc i miażdżąc jego ofiary, których ciałami się pożywi.
Zobacz też[]
Źródła[]
- Podręcznik Przygód Epickich