Dzikołak
Dzikołaki (ang. wereboars) to gatunek likantropów posiadających cechy dzików i cechujących się agresywnym temperamentem oraz brzydotą. Posiadają one dwie postacie - humanoidalną oraz hybrydy. W postaci humanoida mają średni wzrost i krępą, muskularną budowę ciała. Ich włosy są krótkie i sprężyste. Noszą proste i łatwe do naprawy odzienie. Forma hybrydy jest nieco wyższa od ludzkiej i przygarbiona, z głową wysuniętą do przodu. Łeb wyposażony jest w ryj, kły i jest praktycznie identyczny z głową dorosłego dzika. Obwód klatki piersiowej podwaja się, szyja skraca a stopy przekształcają się w racice. Ciało hybrydy porasta krótka, szorstka sierść, najczęściej czarna lub brązowa. W walce istoty te są śmiertelnie groźnymi przeciwnikami, preferującymi walkę w zwarciu i roznoszącymi na strzępy całe grupy wrogów. Ich preferowaną taktyką jest nabicie przeciwnika na jeden z kłów i rozdarcie go gwałtownym ruchem głowy. W ludzkiej formie są nie mniej waleczne. W tej postaci preferują broń sieczną i obuchową, zwłaszcza topory i maczugi.
Zwyczaje[]
Dzikołaki są niecierpliwe, skore do gniewu i znane z atakowania swoich nielicznych sojuszników tylko nieco rzadziej od wrogów. Jako humanoidy są nieuprzejmi, prostaccy i wulgarni. W walce są jednak nieocenionymi sprzymierzeńcami. Rzadko zawierają przyjaźnie, te zawarte traktują jednak niezwykle poważnie. Problemem jest jednak odróżnienie przyjaznego zachowania tych dziwnych istot od wrogiego.
Dzikołaki najchętniej żyją w głębokiej puszczy, z dala od siedzib cywilizacji. Jak niedźwiedziołaki, zamieszkują jaskinie lub konstruują proste chaty z drewna. W ich domach panuje często bałagan i brud. Dzikołaki nie naprawiają swoich sprzętów - po prostu wymieniają je na nowe.
Pomimo trudnej osobowości, istoty te są bardzo rodzinne. Samice rodzą w jednym miocie od trzech do sześciu młodych, które przypominają bardzo małe niemowlaki, ale już kilka godzin po narodzinach zaczynają pełzać. Rosną bardzo szybko i w wieku ośmiu lat nabywają zdolności przemiany w hybrydę. Ojciec rodziny jest powściągliwy i zdystansowany, jest też zaciętym obrońcą rodzinnego gniazda, stającym w obronie bliskich bez względu na okoliczności i szanse. Samice walczą równie zaciekle, jeśli stawką jest bezpieczeństwo ich dzieci. Nieznany jest przypadek dzikołaka, który ustąpiłby pola walcząc w obronie swych dzieci.
Dzikołaki żywią się niewielkimi zwierzętami, warzywami i grzybami. Ich ulubionym przysmakiem są trufle - rosnący pod ziemią grzyb, który nawet w ludzkiej formie są w stanie wywąchać na głębokości kilku metrów. Nie są najlepszymi ogrodnikami - zazwyczaj wysiewają na jednym polu kilka rodzajów upraw, w nadziei że przynajmniej niektóre z nich wyrosną. Ich kuchnia jest równie mało wyrafinowana i składa się z przypalonych na ogniu mięs i potrawek.
Dzikołaki unikają zwykłych dzików i świń i są nieufne wobec obcych. Zazwyczaj z góry uważają obcych za wrogów. O ile w ludzkiej formie niekiedy wstrzymują się z działaniem, czekając na ruch intruza, jako dziki w trzech przypadkach na czterech ruszają do ataku od razu, przeganiając intruzów ze swego terytorium i traktując kłami każdego, kto próbuje się bronić.
Istoty te nie prowadzą handlu i raczej nie utrzymują kontaktów z innymi rasami. Ich podstawowym pragnieniem jest życie w spokoju. Bardzo rzadko wchodzą we współpracę z orkami i tolerują obecność półorków, jeśli sprzyja to ich podstawowemu celowi - pozbyciu się obcych z okolicy.
Złowieszcze dzikołaki[]
Złowieszcze dzikołaki są likantropami ze zdolnością przemiany w istotę podobną do złowieszczego, a nie zwykłego dzika.