Diabelstwa (w trzeciej edycji diablęta, ang. tieflings) to ludzie, którzy posiadają domieszkę czarciej krwi.
Diabelstwa są niegodziwe i przebiegłe. Zwykle dziedziczą skłonność do czynienia zła i nie walczą z nią. Niewielu opiera się wrodzonej naturze. Jeśli coś takiego czynią, muszą z jednej strony walczyć ze stereotypami (oczywiście pod warunkiem, że rozpoznano ich pochodzenie), a z drugiej z poczuciem, iż innoplanowe zło podąża za nimi krok w krok.
Te istoty od ludzi różni czasem nie tylko wspomniana aura, która oczywiście często budzi niepokój. Nieliczne diabelstwa mają różki, igiełkowate zęby, czerwone oczy, kopyta lub otacza je woń siarki. W większości ludzkich społeczności diabelstwa żyją na marginesie - są złodziejami, zabójcami lub szpiegami. Czasami zdobywają władzę, lecz gdy ujawni się ich natura, szybko stają się wyrzutkami. Diabelstwa to istoty podstępne, subtelne i lubujące się w spiskach. Najchętniej atakują z zasadzki, a jeśli to możliwe, unikają uczciwej walki. Ulubioną klasą diabelstw jest łotrzyk.
Różnice między edycjami[]
W 1358 RD, sabat czarowników znany jako Trzynastka Torilu przeprowadził rytuał, który przeklął większość rodowodów diabelstw - między innymi tych demonów, diabłów, wiedź i rakszas "krwią Asmodeusza", zmieniając ich oryginalny rodowód na ten samego arcydiabła. Zostało to dokonane by uczynić Asmodeusza "bóstwem rasowym", zapewniając mu wystarczająco dużo wyznawców by uzyskał boskie moce. Po Pladze Czarów w 1385 RD, gdy Asmodeusz został bogiem, magia rytuału zaczęła działać na całym Torilu i odtąd większość diabelstw żyjących w 15 wieku RD była asmodeańskiego rodowodu, posiadając podobny diabelski wygląd.
Przed wyniesieniem Asmodeusza do boskości, diabelska krew mogła zostać rozcieńczona małżeństwem między krewnymi, lecz po nim, związek diabelstwa z inną rasą zawsze tworzył dziecko diabelstwo.
W późnych latach 15 wieku, diabelstwa innych rodów zaczęła się rodzić ponownie, lecz asmodeański rodowód nadal był w tym czasie najbardziej liczny z dużym marginesem.