Czerwoni Czarnoksiężnicy

Symbol Czerwonych Czarnoksiężników

Czerwoni Czarnoksiężnicy to magokraci, władcy państwa Thay. Najpotężniejszymi pośród nich są zulkirowie, każdy specjalizujący się w jednej ze szkół magii. Owa ósemka wybiera tharchionów (gubernatorów regionów), którzy zajmują się codziennymi sprawami Thay. Zulkirowie zaś spiskują i snują plany zapanowania nad całym światem.

Potęga zulkirów od lat jest podzielona, tak jak i oni sami. Niektórzy pragną izolacji Thay, by w ten sposób ochronić swą magiczną wiedzę, inni zaś domagają się podbojów. Aktualnie największą potęgę posiada frakcja ceniąca handel, która zrodziła się z warstwy ambitnych, przedsiębiorczych magów zaopatrzonych w bogatą gospodarkę regionu Morza Wewnętrznego i królestw zachodu. Dzięki umiejętności tworzenia magicznych przedmiotów, które sprzedają w dużej liczbie, Czerwoni Czarnoksiężnicy zyskali kontrolę nad lukratywną gałęzią handlu. To właśnie za sprawą handlu w dziesiątce miast wokół Morza Spadających Gwiazd powstały thayskie enklawy - otoczone murami obszary, w których Thayczycy są zwolnieni z przestrzegania lokalnych praw i nie płacą miejscowych podatków. W zamian za te przywileje Czerwoni Czarnoksiężnicy zapewniają mieszkańcom miasta dostęp do licznych, różnorodnych magicznych towarów.

Specjalizacja w różnych dziedzinach magii oraz sprzeczne nieraz filozofie sprawiają, że Czerwoni Czarnoksiężnicy zwykle angażują się w niemal dowolne przedsięwzięcia - od przemytu, poprzez poszukiwanie przygód do organizowania niewolnictwa (zulkirowie aktualnie zniechęcają do aktywnego „polowania” na niewolników w miejscach, w których taka działalność jest nielegalna, bowiem nie najlepiej wpływa to na handel). W skład typowej grupy tej organizacji wchodzi Czerwony Czarnoksiężnik poziomu co najmniej 7., jeden lub dwóch podwładnych czarodziejów, kapłan Kossutha oraz przynajmniej pięciu ochroniarzy o przeciętnych umiejętnościach. Wszyscy są zwykle wyposażeni w magiczne przedmioty, a rzucający zaklęcia posiadają wiele przedmiotów z ładunkami.

Zulkirowie

Każdy z zulkirów spisuje na własną rękę, snuje własne intrygi i posiada własne zainteresowania.

• Aznar Thrul - okrutny i dziki zulkir, znawca szkoły wywoływania oraz tharchion Priadoru. Choć nienawidzi Szass Tama, licz trzyma go w szachu, posiada bowiem jakąś wiedzę lub moc dającą mu przewagę.
• Driuxus Rhym - zulkir transmutacji i osoba bardzo zdecydowana. Jest największym rzecznikiem bezlitosnego handlu i sprzeciwia się jakiejkolwiek izolacji czy militarnej agresji. Osobistą potęgę oraz sojusz z Szass Tamem wykorzystuje do przekonywania innych do współpracy.
• Lallara - zulkir szkoły odpychania i przy tym osoba chaotyczna. Jest sojuszniczką Szass Tama, lecz ten nie może na niej zbytnio polegać. Lallara to kobieta rozmiłowana w dekadenckich przyjemnościach. Kolekcjonuje niezwykłe magiczne przedmioty i lubi torturować więźniów.
• Lauzoril - przystojny zulkir szkoły zaklinania, który lubi snuć intrygi i zawsze bywa niebezpiecznym przeciwnikiem. Sprzeciwia się Szass Tamowi i z wielką niechęcią powstrzymuje się przed poprowadzeniem armii na sąsiadów Thay.
• Mythrellaa - zulkir iluzji. Preferuje odosobnienie i rzadko brata się nawet z równymi jej Czerwonymi Czarnoksiężnikami. Większość czasu poświęca studiom nad Cienistym Splotem.
• Nevron - opętany nienawiścią i agresywny zulkir szkoły przyzywania, w którego żyłach płynie czarcia krew. Pozostali zulkirowie podejrzewają, że planuje zaatakować z zaskoczenia Aglarond, czemu oczywiście zamierzają się sprzeciwić. W przypadku tej bowiem agresji zyski z handlu na pewno znacznie by spadły. I to mimo że Aglarond nie handluje z Thay - wszak sympatyzujące z nim kraje owszem.
• Szass Tam - przebiegły zulkir nekromancji. Ma ponad 200 lat. Od pewnego czasu starał się zjednoczyć zulkirów pod swym sztandarem, lecz niedawno utracił prestiż, gdyż nie udała mu się próba okiełznania mocy dawno uwięzionego demona.
• Yaphyll - młody zulkir wieszczenia. Popiera Driuxusa i Szass Tama, a za pomocą swej magii obserwuje pozostałych zulkirów i wydarzenia toczące się w thayskich enklawach całego Faerunu.

Thayskie enklawy

Thayskie enklawy to obszary niezależne handlowo i politycznie, stworzone w obrębie miejskich murów w nie-thayskim państwie. Na tym terenie miejscowi kontaktują się z Thayczykami w pokojowy sposób, kupują magiczne przedmioty i zawierają umowy z kontrolującymi enklawę Czerwonymi Czarnoksiężnikami.

Enklawa powstaje w wyniku negocjacji thayskiego dyplomaty z lokalnymi władzami. W trakcie takich rozmów miejscowym władcom zwykle zostaje przedstawiona lista korzyści, jakie zyska ich region - wśród nich jest zwiększona ilość magii dla strażników i obrońców, a także dla samych rządców. Zależnie od specyfiki miejsca, dyplomata oferuje dary lub łapówki, aby ułatwić zawarcie umowy. W państwach pokojowo nastawionych i o dobrym charakterze dary to przydatne przedmioty, jak choćby eliksiry leczenia ran, różdżki lotu, magiczne tarcze i tak dalej. W bardziej agresywnych krajach łapówki często mają postać przedmiotów, które bywają użyteczne podczas nielegalnej działalności (na przykład eliksiry niewidzialności), służące do walki (różdżka kuli ognistej), bądź wręcz magiczna broń. Gdy obie strony dojdą do porozumienia i zdecydują o powstaniu enklawy, dyskutowane są dokładniejsze warunki umowy.

Thayczycy zawsze wymagają, by lokalny rząd zgodził się na trzy żądania (zwane Trzema Prawami Enklawy). Nie zgodzą się założyć enklawy, dopóki druga strona nie przystanie na wszystkie postulaty. Wspomniane prawa zapobiegają nadużyciom tych, którzy sprzeciwiają się obecności Czerwonych Czarnoksiężników z powodów moralnych, kulturowych bądź religijnych. Jeśli dojdzie do takiego nadużycia, Thayczycy mogą stwierdzić, że lokalne władze nie zdołały zapewnić ochrony ich wysłannikom dyplomatycznym, którzy działają zgodnie z prawem. To z kolei sprawiłoby, że miejscowy rząd musiałby odpowiedzieć przed samym Thay.