Czas Kłopotów (ang. Time Of Troubles) zwany również Przybyciem, Wojną Bogów czy Kryzysem Awatarów, był katastroficznym okresem w historii Faerûnu. Poczynając od 1358 DR, Roku Cieni,[1] bóstwa Krain zostały wygnane na powierzchnię Faerûnu i zmuszone do życia pośród śmiertelników korzystając ze swoich śmiertelnych awatarów. Podczas Czasu Kłopotów zginęło kilka ważniejszych bóstw (patrz zgony, wniebowstąpienia, wskrzeszenia), a wielu śmiertelnych urosło do rangi bogów.[2]
Podsumowanie
Czas Kłopotów został spowodowany udaną próbą kradzieży Tablic Przeznaczenia, posiadanych przez nad-boga Ao, przez bóstwa - Bane'a i Myrkula. Wściekły na bogów za ich opieszałość i niekończącą się pogoń za potęgą,[2] Ao wygnał wszystkich bogów (z wyjątkiem boga-strażnika Helma, wyznaczonego, żeby strzec bramy niebios[3]) na Toril, aby chodzili wśród swych wiernych.[2] Natychmiastowe efekty tego edyktu były trojakie. Po pierwsze, magia objawień (czary otrzymywane przez kleryków od boga-patrona) przestała działać całkowicie[4], jeśli czarujący oddalił się dalej niż o 1 milę od awatara swojego boskiego patrona. Po drugie, magia mistyczna (moc pozyskiwana ze Splotu przez czarodziejów i zaklinaczy) przestała być kontrolowana przez dotychczasowego opiekuna - boginię Mystrę, i stała się całkowicie nieprzewidywalna.[2] Po trzecie, dotychczas nieśmiertelne i nietykalne bóstwa stały się od momentu zesłania śmiertelne (jednak wciąż niewyobrażalnie potężne) i zamieszkały wśród cywilizacji Faerûńskich.[2]
Zgony, wniebowstąpienia, wskrzeszenia
Czas Kłopotów spowodował niemałą burzę w Faerûńskim panteonie.[2] Poniżej została przedstawiona lista wszystkich bóstw, które "zniszczono":
- Bane, większy bóg tyranii, niezgody i nienawiści, członek Trójcy Śmierci, zginął 13 Eleasias'a zabity przez Torma (wtedy jeszcze półboga) w bitwie poza Tantras.[2]
- Bhaal, pośredni bóg mordu, został zabity przez młodego śmiertelnika Cyrica przy pomocy miecza zwanego Zgubą Bogów. Bhaal przewidziawszy swoją śmierć zdołał spłodzić potomstwo, które później miało zainicjować odrodzenie boga mordu. Wydarzenie to jest motywem przewodnim Sagi Baldur's Gate.
- Gilgeam, półbóg, król Untheru, zginął z ręki Tiamat.[2]
- Ibrandul, pomniejszy bóg jaskiń, został zniszczony przez Shar, w tym czasie udającą martwe bóstwo[5] Przejęcie domeny boga jaskiń i Podmroku przez Shar, rozgniewało Lolth, która wyjątkowo pożądała władzy nad tymi dziedzinami.
- Leira, mniejsza bogini ułudy i iluzji, zginęła zabita przez Cyrica.[2]
- Moander, półbóg rozkładu, został zabity przez Poszukiwacza Wyvernspur'a.[6]
- Myrkul, większy bóg śmierci i kolejny członek Trójcy Śmierci, zginął w pojedynku z Midnight, śmiertelniczką, w którą wcieliła się Mystra. Walka miała miejsce w przestworzach nad Waterdeep.[7]
- Mystra, większa bogini magii i jedno z najsilniejszych bóstw, została zniszczona[2] podczas próby ominięcia Helma stróżującego na Niebiańskich Schodach.[3]
- Ramman, Untherski pomniejszy bóg wojny i burz, zginął z ręki Hoar'a, lecz jego dziedziny zostało skradzione przez Anhur'a z panteonu Mulhorandu.[2]
- Tiamat, a konkretnie jej trójgłowa inkarnacja, została zabita przez Gilgeama. Jej esencja podzieliła się pomiędzy trzy smoki - czerwonego Tchazzara, niebieskiego Gestaniiusa i zielonego Skuthosiina. Tchazzar przejął resztę esencji od dwóch pozostałych smoków, co spowodowało odrodzenie Tiamat w ciele czerwonego smoka. Później, Królowa Smoków w trakcie Wojny Bogów zniszczyła Gilgeama.[8]
- Czerwona Rycerka, bóstwo strategii, pojawiła się jako awatar w ciele Kaitlin Tindall Bloodhawk. W tym wcieleniu prowadziła grupę awanturników zwaną Zakonem Czerwonego Sokoła w bitwie przeciwko hordzie potworów nękających Tethyr.[9]
- Torm, półbóg, patron paladynów, został zniszczony ostatnim tchnieniem wydanym przez konającego Bane'a. Później Torm został wskrzeszony przez Ao, dlatego że zginął wykonując obowiązki należne od jego domeny.[2]
- Waukeen, pomniejsza bogini fortuny, próbując odzyskać swą boskość podczas Czasu Kłopotów, zostawiła swą domenę we władaniu Lliiry. Została uwięziona w Pałacu Argent i zniewolona przez księcia demonów - Graz'zta. Po tym wydarzeniu minie 10 lat zanim zostanie uwolniona przez awanturników i zacznie odnawiać swój kościół.[10]
Jednak śmierć w Zapomnianych Krainach nie jest czymś, przed czym nie można uciec. Wiele bóstw oszukało śmierć i uniknęło własnego zniszczenia:
- Po śmierci Bane'a jego portfolio zostało podzielone pomiędzy świeżo namaszczonego boga Cyrica oraz potomka Bane'a - pół-demona Iyachtu Xvima. Koniec jednego z bogów posiadającego największe siły zła na świecie sprawił, że cały Faerun odetchnął z ulgą, jednakże Bane został przywrócony do życia w 1372 DR niszcząc Iyachtu Xvima i destabilizując jego kościół.[2]
- Bhaal przewidział swoją śmierć i spłodził bardzo wielkie potomstwo, które miało być częścią większego planu mającego na celu reinkarnację boga mordu.[2] Wątek ten jest motywem przewodnim w serii Baldur's Gate.
- Myrkul przelał resztki swej esencji w złowieszczy artefakt zwany Rogatą Koroną, po czym teleportował go z dala od burzliwych wydarzeń. Lokacja przedmiotu jest nieznana, lecz pewnym jest, że pół-świadomy artefakt formuje plan, który ma na celu odrodzenie Myrkula.[11]
- W Neverwinter Nights 2: Maska Zdrajcy ujawnione zostało to, iż Myrkul zostawił po sobie klątwę zwaną Pożeraczem Dusz, aktualnie na wpół zniszczoną duszę jednego z jego wybrańców.
- Choć Ao obwieścił, że żaden z bogów zniszczonych w trakcie Czasu Kłopotów nie zostanie przywrócony do życia, szereg czynników, które doprowadziły do śmierci Torma skłonił nad-boga do uczynienia jednego wyjątku. Torm został wskrzeszony i awansowany do statusu pomniejszego bóstwa.[7]
- Uwięziona i odizolowana od swych wiernych na dekadę, Waukeen w końcu została uwolniona ze swego więzienia w 1371 DR przez bandę poszukiwaczy przygód. Uwolniona bogini wróciła na swoje miejsce w niebiosach.[10]
Ponadto kilku śmiertelników zostało wybranych przez Lorda Ao na miejsce bogów, aby wypełnili pustki zostawione przez nieżyjące bóstwa:
- Cyric, drobny, sadystyczny najemnik, zabił Bhaala za pomocą miecza zwanego Zgubą Bogów (aktualnie bóg Maska w przebraniu). Gdy Czas Kłopotów zakończył się, Cyric otrzymał od Ao niemal wszystkie domeny należące do Trójcy Śmierci, co chwilowo uczyniło go jednym z najpotężniejszych bóstw.[2][12]
- Kelemvor, ponury poszukiwacz przygód, towarzysz Cyrica i Mystry, został zabity przez Cyrica przy pomocy Zguby Bogów, lecz jego dusza została ukryta przez Maskę[2] i przypadkowo zyskała portfolio śmierci, gdy Cyric został pokonany przez Zgubę Bogów (Maska pod postacią miecza) w Roku Chorągwi (1368 DR), dziesięć lat po Czasie Kłopotów.[13] Od tego czasu Kelemvor dąży do zmiany zatrważającego wyobrażenia śmierci promowanego przez swoich poprzedników.[14]
- Po swojej śmierci Mystra powierzyła swoją esencję młodej czarodziejce Midnight, która po Czasie Kłopotów stała się nową Mystrą.[2]
- Poszukiwacz Wyvernspur, niepospolity i wyjątkowy awanturnik, zaabsorbował portfolio Moandera, co uczyniło go patronem cyklu życia.[6]
Czas wydarzeń
- Akcja pierwszych trzech tomów serii Awatarów rozgrywa się pomiędzy 1-ym Kythorn, a 15-ym Marpenoth
- Ao zrzucił bogów na dół wczesnym wieczorem 15-ego Kythorn.
- Helm zniszczył Mystrę za próbę wejścia Niebiańskimi Schodami w Midsummer.
- Bane razem z Niebiańskimi Schodami został zniszczony 18-ego Flamerule.
- Myrkul przywrócił Bane'a w ciało Fzoula Chembryla 25-ego Flamerule
- Bane i Torm zniszczyli siebie nawzajem 13-ego Eleasias
- Cyric zabił Bhaala 26-ego Eleint
- Myrkul został zabity przez Midnight 15-ego Marpenoth
- Cyric i Midnight wzrośli do rangi bóstw 15-ego Marpenoth
Efekty końcowe
- Strefy Martwej Magii, obszary na których magia przestaje funkcjonować, są skutkami Czasu Kłopotów.[15]
- Powstanie kir-lananów.
Przypisy
- ↑ Cite book/Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja|271
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 Cite book/Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja|264
- ↑ 3,0 3,1 Cite book/Shadowdale
- ↑ Cite book/Mroczne Oblężenie
- ↑ Cite book/Faiths & Avatars
- ↑ 6,0 6,1 Cite book/Wyznania i Panteony|104
- ↑ 7,0 7,1 Cite book/Waterdeep
- ↑ Cite book/Wyznania i Panteony|108
- ↑ Cite book/Champions of Valor|103
- ↑ 10,0 10,1 Cite book/Wyznania i Panteony|87
- ↑ Cite book/Magia Faerûnu|171
- ↑ Cite book/Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja|240
- ↑ Cite book/Prince of Lies
- ↑ Cite book/Zapomniane Krainy Opis Świata 3 edycja|243
- ↑ Cite book/Cormyr (powieść)