Cyklopy (ang. cyclops) to dalecy krewni prawdziwych gigantów. Posiadają jedno oko czerwone położone pośrodku czoła i prowadzą prymitywny tryb życia, najczęściej żyjąc samotnie lub w małych grupach. Cyklopy mierzą sobie około trzech metrów wzrostu i ważą ponad 150 kilogramów. Choć często są łysi, zdarzają się osobniki o kudłatym, czarnym lub granatowym zaroście, spływającym w kołtunach z głowy i ramion. Skóra cyklopów ma odcienie od rudobrązowego do brudnożółtego a ich głosy są szorstkie i ostre. Ich ciała śmierdzą brudem i odchodami. Ubierają się w poszarpane skóry zwierzęce i sandały. Zazwyczaj łażą uzbrojone w maczugę lub berdysz, procę i włócznię. Nie używają zbroi, polegając na swej twardej i trudnej do przebicia skórze. Nie stosują wyrafinowanych taktyk, po prostu atakując najbliższego przeciwnika. Z powodu ograniczonej jednym okiem wizji nie są najlepszymi strzelcami.
Cyklopy trzymają się z dala od skupisk ludzkich. Jeśli zostawia się je w spokoju, nie atakują uzbrojonych grup, choć zdarza im się napaść na samotnego podróżnika. Cyklopy nie szanują niczyjego życia poza swoim, więc takich zbłąkanych wędrowców czeka zjedzenie lub, w najlepszym wypadku niewola. Z powodu upodobania tych istot do słabo zaludnionych rejonów nie zdarza się to jednak często. Cyklopy są słabymi myśliwymi. Większość klanów trzyma stada kóz i owiec, którymi się żywią. Część klanów wędruje, większość jednak osiada na stałe w pobliżu dogodnych pastwisk i jaskiń. Wodzem jest zawsze najsilniejszy osobnik, który wymusza swe decyzje siła pięści. To z kolei prowadzi do częstych bójek i walk, toczonych bez żadnych zasad. Każdej wiosny klany z danego regionu spotykają się w celu wymiany dóbr i niewolników oraz wyboru żon. Czasem bardziej charyzmatyczny cyklop jest w stanie zjednoczyć kilka klanów w większe plemię, które zaczyna łupić okoliczne wsie i miasteczka. Najliczniejsze z takich plemion liczyło jak dotąd 80 osobników.
Jaskinie cyklopów są zabezpieczone głazami i mają zawsze tylko jedno wejście. W środku znajdują się drewniane wybiegi dla trzody i niewolników. Wybiegi zawsze są zadaszone, albo dachem z gałęzi albo naturalnym sklepieniem jaskini. Na noc wejście jaskini blokowane jest głazem lub drewnianą osłoną, zabezpieczającą przed wtargnięciem drapieżników. W środku nie ma żadnych palenisk, gdyż cyklopy używają ognia rzadko i ostrożnie, jedynie na zewnątrz swej posiadłości.
Cyklopy są wszystkożerne, jednak preferują dietę mięsną. Pochodzenie i jakość najczęściej zjadanego na surowo mięsa nie ma większego znaczenia. Cyklopy nie przestrzegają zasad higieny i używają swej jaskini także jako wychodka. Nie żyją w harmonii z naturą, bez wahania niszcząc niewygodne dla nich środowisko, co czyni je stosunkowo łatwymi do wytropienia. Życie cyklopów bywa krótkie, gdyż są śmiałe i niezbyt ostrożne. Oprócz ludzi, padają również ofiarą tygrysów, innych gigantów, wyvern i trolli. Krasnoludy są jedyną rasą, która tępi je w sposób aktywny.
Istnieje również podgatunek tzw. cyklopów właściwych, osiągających wzrost prawdziwych gigantów. Są to istoty spotykane na odległych wyspach, gdzie wypasają stada ogromnych owiec.
Cyklopy słabsze i potężniejsze[]
Te cyklopy są dwiema rasami związanymi z gigantami. Ich przedstawiciele występują w krainach, gdzie czczeni są bogowie Olimpu. Potężniejszych cyklopów stworzyła Hera, po czym oddała ich w prezencie synowi, Hefajstosowi. Słabsze wykreował (i otoczył ojcowską miłością) Posejdon, dlatego zwykle żyją one na wyspach. Przedstawiciele obu gatunków wyglądają na przerośniętych humanoidów z jednym okiem. Potężniejsze są wyższe (6 metrów wzrostu, w porównaniu ze słabszymi wysokimi na 3,6 metra), bardziej inteligentne i cywilizowane niż ich kuzyni. Słabsze cyklopy są niezwykle brutalne - lubią jeść ludzkie mózgi. Łatwo je oszukać, ale walczą zaciekle, aż do śmierci. Potężniejsze z kolei unikają starć, chyba że zmusi je do nich Hefajstos. Są zazwyczaj dobrze uzbrojone w magiczną broń i zbroje. Potrafią też stosować doskonałą taktykę.
Cyklop dziobaty[]
Podgatunek wyposażony w dzioby zamiast nosów. Dzioby te nie są za bardzo przydatne w walce. Poza tym dziobate cyklopy mają wielkie szpony, którymi potrafią zadawać ciężkie obrażenia. Istoty te prawie nie występują. Są łagodną, niemal całkowicie roślino- i owocożerną odmianą cyklopów (wyjątek stanowi mięso kóz i owiec), jednak bardzo potężną, ponieważ dochodzą do 7,5 metrów wysokości. Z całej siły nienawidzą orków, oraz ognistych gigantów, z którymi toczą krwawe boje. Nie znoszą też psotnych magmowców. Wojny dziobatych cyklopów z ognistymi gigantami i orkami wywołały palącą nienawiść i chęć zemsty. Jej skutkiem jest niemal całkowite wyniszczenie tej rasy cyklopów.
Cyklopokrwisty[]
Ang. Cyclopskin. Słabsza i mniejsza odmiana cyklopa. Poza rozmiarem wyglądem odróżnia się włosami, które są przeważnie matowe czarne lub matowe niebieskie a oko jest zwykle czerwone. Największa banda Cyklopokrwistych wynosiła 80 jednostek, ale przeważnie żyją samotnie lub w małych rodzinach. Są podatni na Likantropię. Sami wierzą, że pochodzą od Annama, ale inne rasy bardziej podejrzewają o pochodzenie od Othei bez koneksji z Rodzicem Świata.
Zobacz też[]
Źródła[]
- Monstrous Manual
- Monstrous Manual II
- Lśniące Południe
- Bóstwa i Półbogowie
- Dragon Magazine #254, #266