Sferopedia
Nie masz konta?
Zarejestruj się
Sferopedia
Advertisement
Zarejestruj się
Sferopedia
Sferopedia
10 713
stron
w: Choroby, Artykuły nad którymi obecnie się pracuje, Listy

Choroba

Edytuj
Disease

Chory leczony przez uzdrowiciela

Choroba (ang. disease) - patologiczny stan zdrowotny, osłabiający potencjał organizmu, stawiający nawet ryzyko śmierci. Może być spowodowany przez czynniki naturalne jak i nadnaturalne.

Kondycja jest kluczowym parametrem do walki z chorobami.

Zakażenie[]

W przeciwieństwie do trucizn choroby mają potencjał samoistnej ekspansji i samoistnego wytworzenia się. Nawet warunki optymalne nie dają pełnej gwarancji uniknięcia chorób. Zazwyczaj jednak istnieją konkretne powody, które zwiększają ryzyko. Wśród nich wymienić można:

  • infekcja pasożytem
  • ciasne środowisko (np. okręt na pełnym morzu)
  • brud (np. miasto podczas oblężenia)
  • starość
  • ciepły i wilgotny klimat
  • specyficzne typy regionów (np. bagna)
  • kontakt z chorym
  • niepoprawne przygotowane jedzenie, woda i inne
  • atak potwora
  • kontakt z płynami zainfekowanego stworzenia
  • magia, psionika, klątwy, bogowie, czarty itd.

Choroby mają potencjał do przekształcenia się w epidemię oraz plagę. Wówczas ekspansja zakażenia jest większa niż zwykle, zaś opieka nad chorymi znacząco obciąża infrastrukturę (często świątynną, gdyż to kapłani oraz paladyni są głównymi siłami do walki z chorobami).

Postęp choroby[]

Choroba różni się od innych stanów, że może znacząco zmieniać swoją formę w funkcji czasu. Niektóre mogą dawać efekty już od momenty zakażenia, a niektóre być ukryte. Zazwyczaj postęp choroby związany jest z ciągłym narażeniem na czynniki zakażenia. W większości chorób, w optymalnych warunkach po eliminacji tychże powodów, organizm powinien móc naturalnie wrócić do pełnej sprawności w ciągu kilku tygodni.

Zwykle choroby mają 3-stopniowy postęp rozwoju. Stan łagodny (mild), stan ciężki (severe) oraz terminalny (terminal). W przypadku stanu łagodnego chory jest w stanie wykonać większość obowiązków, które nie wymagają dużego wysiłku, oraz ma chęć do częstszych odpoczynków. Stan ciężki mocno ogranicza potencjał działania chorego. Natomiast terminalny najczęściej oznacza zbliżającą się śmierć.

Lista[]

W Dungeons and Dragons nadal występują choroby z naszego świata takie jak grypa czy dyzenteria. Poniżej znajduje się lista tych nietypowych.

  • Astralomitis - śmiertelna choroba dotykająca smoki astralne.
  • Bagienna gorączka
  • Bagienna zgnilizna
  • Bakteriofag chaosu, zwany też slaadzią gorączką.
  • Blade wyniszczenie
  • Bóle - transcendentalna choroba, dotykająca niemal każdą żywą istotę. Pani Bólu jest jedyną, która normalnie potrafi je widzieć.
  • Chatkowa gorączka
  • Chichoczący ogień: Łączy cechy gorączkowych chichotów i ognia umysłu.
  • Ciarki: Powoduje niekontrolowane drgawki, dreszcze i napady apopleksji.
  • Ciarkowa Zaraza: zaraza, która dotknęła Miasto Dolina Blizny w latach 1370-1372. Objawia się potężnymi drżeniami członków oraz pojawianiem się czarnych wykwitów.
  • Czarny język
    22-26-54-96792

    Ofiara choroby czarnego języka

  • Czarna zgnilizna
  • Czerwony ból: Skóra nabiera czerwonej barwy, puchnie i jest ciepła w dotyku.
  • Demoniczna gorączka: Przenoszą ją wiedźmy nocy.
  • Diabelskie dreszcze: Tę chorobę przenoszą barbazu i czarty otchłani.
  • Dotyk spaczenia: Choroba znana jako dotyk spaczenia jest jednym z najgorszych efektów działania czystego chaosu i rozkładu. Ma przypadkowy zestaw efektów, które pojawiają się natychmiast.
  • Dźwiękowa przypadłość: nadnaturalna choroba, powodująca problemy z koordynacją w chodzeniu.
  • Gangrenowy dotyk
  • Ghulowa gorączka: śmiertelna choroba, roznoszona przez ghule. Ofiara, która umrze z jej powodu, sama zmieni się w niego.
  • Gnilec płucny: Ta choroba najczęściej dosięga istot oddychających powietrzem, które zostały zamknięte wewnątrz starożytnych ruin.
  • Gorączka brudu: Przenoszona przez złowieszcze szczury i otyughy. Zarazić się nią mogą również osoby zranione w brudzie.
  • Istnieje odmiana tej choroby przenoszona przez marrasze, poprzez którą tworzą pobratymców.
  • Gorączka czarnych płuc
  • Gorączka mroźnego chłodu
  • Gorączka sługi
  • Gorączka Snów: choroba, która wybuchła w Wodospadach Sztyletu podczas trwania wojny domowej. Początkowo przypomina zwykłe przeziębienie, ale ostatecznie ofiara wpada w śpiączkę. Związana z dzikusami.
  • Gorączkowe chichoty: Do symptomów zalicza się wysoką gorączkę, dezorientację oraz częste wybuchy opętańczego śmiechu. Znana również pod nazwą wrzaski. Są na nią niepodatne gnomy.
  • Gorzknienie Gai: choroba roznoszona przez arborrory. Dewastuje kondycję ofiary, nawet w sposób nieodwracalny
  • Huneferyjna zgnilizna
  • Infekcja opętanych: Ta choroba przydarza się tylko po opętaniu przez złego ducha, przybysza lub inną dominującą siłę (również czar dominacja nad osobą rzucony przez złą istotę). Ofiara stopniowo staje się przygnębiona i apatyczna, jak gdyby umysłowo poszkodowana przez złą istotę mieszkającą w jej duszy.
  • Jaszczurza gorączka: Choroba pochodząca z wilgotnych bagien, dolegliwość ta dotyka jedynie smoki. Jest przenoszona przez zranienie, po okresie inkubacji liczącym 1 do 4 dni obniża siłę, inteligencję i budowę gdy nie uda się jej oprzeć. Rany przez które smok uzyskał chorobę stają się zainfekowane i wydzielają chorobliwie zielona ropę. Wysoka gorączka będąca rezultatem tej przypadłości powoduje że dotknięty smok ma halucynacje, widząc przeciwników wszędzie, myląc przyjaciół w przeciwnikami itp.
  • Jelito ghula
  • Klątwa błyskawic: powoduje czarne i niebieskie sińce. Generuje ból mięśni i trudności w myśleniu.
  • Krwawa furia: Choroba zakaźna podobna do wścieklizny.
  • Krwawa gorączka:
  • Krwioślepiec: choroba powoduje krwawienie z oczu, skutkująca ślepotą.
  • Kwasowa gorączka: Jeśli postać otrzyma obrażenia od kwasu, a jednocześnie będzie wystawiona na działanie wielkiego zła (jak obecność złego przybysza lub sprofanowane miejsce), istnieje ryzyko, że zapadnie na kwasową gorączkę. Ropiejące wrzody pokryją wówczas ciało ofiary, a jej skóra zacznie czernieć i wysychać.
  • Likantropia
    • Czarnozębna likantropia
  • Lodowy szał: Jeśli postać otrzyma obrażenia od zimna, a jednocześnie będzie wystawiona na działanie wielkiego zła (jak obecność złego przybysza lub sprofanowane miejsce), istnieje ryzyko, że zarazi się lodowym szałem.
  • Łuskowica: Ta choroba najczęściej dotyka stworzenia wodne lub gadzie, ale każda osoba pływająca, brodząca lub zanurzona w skażonej wodzie może się zarazić. Łuskowica objawia się puchnącymi, cieknącymi wrzodami o niemiłej woni, pokrywającymi powierzchnię ciała chorej istoty.
  • Miękczyca: Ta choroba czyni skórę miękką, spuchniętą i wrażliwą. Efekt zmniejsza naturalną odporność ofiary i w następstwie powoduje szybkie wyniszczenie organizmu.
  • Mroczna zgnilizna
  • Mumijna zgnilizna: Przenoszona przez mumie. Wypełnia płuca ofiar pyłem, utrudniając z czasem oddychanie.
  • Nakrapiana plaga
  • Ogień umysłu: Chory czuje się tak, jakby palił mu się mózg. Powoduje letarg.
  • Oślepiająca zaraza: Przenoszona wraz z zakażoną wodą.
  • Oślizgła zagłada: Ofiara zamienia się od środka w zakaźną, lepką substancję.
  • Pełzający szron
  • Piekielna gorączka: ofiary narzekają na przeplatające się doznania palącego gorąca i straszliwego zimna.
  • Pieśń śmierci: Jedna z najgorszych znanych chorób. Plaga zdolna wyludnić całe społeczności w ciągu tygodnia. Ofiary pieśni śmierci potrafią jedynie skrzeczeć oraz wyć, podczas gdy ich ciała więdną i czernieją. Po okresie wylęgania choroba rozwija się tak szybko, że ofiara słyszy trzask pękającej skóry i kruszejących, łamiących się kości.
  • Pióropłuca
  • Plaga
  • Plaga Asramu
  • Plaga kanałowa
  • Plugawa sztywność: Na początku choroba ta wydaje się korzystna. Po upływie 24 godzin od zarażenia skóra ofiary twardnieje, zapewniając premię w postaci naturalnego pancerza. Na drugi dzień pancerz ten staje się grubszy. Na trzeci dzień narastający naskórek zaczyna ograniczać ruchy nieszczęśnika. Każdego kolejnego dnia skóra chorego grubieje coraz bardziej, jednocześnie zmniejszając jego zręczność. W końcu mobilność spada do zera, co oznacza, że wciąż grubiejąca skóra uwięziła ofiarę w pułapce. Chory umiera wskutek uduszenia.
  • Pyłowa zagłada
  • Ropiejący gniew: powoduje obniżanie żywotności, wzrost siły oraz obsesyjną chęć zaszkodzenia wobec źródła gniewu. Nadal zachowuje rozsądek i nie ruszy np. na samobójczą misję zabicia króla.
  • Roztopnica: Szerzy się wśród postaci stykających się z ciałem nieumarłych. Samo patrzenie na efekty jej działania napawa przerażeniem, a co dopiero mówić o zarażeniu. Ciało ofiary powoli roztapia się i "spływa" z kości, doprowadzając w końcu do śmierci.
  • Ruina zimnego ognia
  • Saprofityczna plaga
  • Sinych jelit choroba: wywołana spożyciem mięsa szczególnie ohydnych stworzeń, takich jak otyughy, bełkoczące paszczowce czy szare śluzy.
  • Skaza ognia: Jeśli postać otrzyma obrażenia od ognia, a jednocześnie będzie wystawiona na działanie wielkiego zła (jak obecność złego przybysza lub sprofanowane miejsce), istnieje ryzyko, że zapadnie na skazę ognia. Ciało jej wówczas czerwienieje, a wnętrzności zdają się płonąć. W najgorszym stadium choroby ofiara wymiotuje żółcią.
  • Smrodopot: Choroba przenoszona przez grimoriany z szybkim okresem inkubacji. Chory porusza się nieskoordynowanie w losowym kierunku.
  • Szał nienawiści
  • Szare wyczerpanie: W normalnej postaci jest to groźna choroba, która powoduje dość paskudne efekty, bo skóra zarażonego zamienia się w gnijące mięso i śluz.
  • Ściekowa zaraza - choroba powodująca postępujące osłabienie i zmęczenie.
  • Trupie nadęcie
  • Wiercące robaki
  • Wrzeszcząca gorączka
  • Wszechpożeranie
  • Wyjąca śmierć
  • Wypaczone ciało
  • Ujście rozpaczy: Choroba wywołana długotrwałym, intensywnym uczuciem smutku i rozpaczy. Objawia się ciemnymi wybroczynami. Okres wylęgania bywa różny, jak w przypadku ropiejącego gniewu. Ofiara musi codziennie wystawiać na próbę swoją siłę woli, aby uniknąć otumanienia na cały dany dzień. Nawet poruszanie się kosztuje ją wiele wysiłku.
  • Zgnilizna ciała
  • Zgnilizna duszy: Tą potworną chorobą mogą zarazić się stworzenia spożywające mięso złego przybysza. Zgnilizna duszy rozkłada umysł i duszę chorego, aż do straszliwej śmierci w męczarniach i rozpaczy.
  • Zgnilizna wzroku
  • Zielona zgnilizna
  • Zło bez twarzy: w pierwszej fazie choroba deformuje twarz. Gdy w końcu ta zaniknie chory wpada w szał i używa wszelkich metod, aby zabić każdą żywą pobliską istotę.
    Zło bez twarzy

    Zło bez twarzy

  • Żelazica paskudna: Ta choroba powstaje w efekcie przedłużonego kontaktu z żelazem w warunkach wielkiego wysiłku i rozpaczy. Żelazica paskudna często pochodzi od rany kłutej lub grotu strzały tkwiącego zbyt długo w ciele. Ofiara cierpi na straszliwe dreszcze. Skóra nabiera ciemnego metalicznego odcienia.
  • Zimowa zgnilizna
  • Żelazny Cień: zła manifestacja ontologicznego porządku. Ofiary popadają w marazm, letarg i stagnację.
  • Żywa ślepota: Zarażona ofiara przestaje dostrzegać żywe istoty, w tym także rośliny. Wszystkie takie istoty są dla niej niewidzialne, niesłyszalne i bezwonne. Samotność i wyobcowanie w końcu czynią z chorego osobę całkowicie antyspołeczną, co łączy się z efektami podobnymi do czarów emocja (rozpacz) oraz emocja (nienawiść).

Źródła[]

Treści społeczności są dostępne na podstawie licencji CC-BY-SA, o ile nie zaznaczono inaczej.
Advertisement