| Bóstwo | |
|---|---|
| |
| Cegilune | |
| Tytuł(y) | Pani Pustego Księżyca, Wiedźma Nocnego Księżyca |
| Symbol | kocioł, księżyc w pełni |
| Plan Ojczysty | Szare Pustkowia/Pluton/Zsyłka Wiedźm |
| Ranga mocy | pomniejsze (pośrednie bóstwo) |
| Charakter | neutralny zły |
| Dziedziny | księżyc, larwy, nocne wiedźmy |
| Domeny | cierpienie, księżyc, oszustwo, zło, wiedza |
| Ulubiona broń | ugryzienie (uderzenie bez broni) |
| Wrogowie | Mellifleur, Święty Dwór |
| Zwierzchnik | brak |
Cegilune, jedno z bóstw Dzieci Mroku, jest patronką wszystkich wiedźm, a zwłaszcza nocnych wiedźm z Hadesu, którymi rządzi żelazną ręką. Równie zła, co odstręczająca, Pani Pustego Księżyca wysyła swe wiedźmy, aby te dostarczały jej dusz, które potem trafiają do Hadesu. Dusze te, zwane larwami, są dla Cegilune monetą obiegową. Najczęściej handluje nimi z liczami, tanar'ri oraz wszelkimi złymi bóstwami, które chcą dobić z nią targu. Niewielu o tym wie, lecz Wiedźma Nocnego Księżyca musi wymieniać larwy na magię i to regularnie, bowiem potrzebuje jej energii, by istnieć.
Wiedźmy oddają cześć Cegilune przede wszystkim ze strachu, gdyż nie żywią one ciepłych uczuć do swej patronki. Obawiają się one, iż chciwa Pani Pustego Księżyca może je stale obserwować, by odebrać im magiczne łupy, jakie udało im się zdobyć.
W Hadesie Cegilune zamieszkuje rozległą górską pieczarę na Plutonie, w której trzewiach urządziła komnatę do swych plugawych rytuałów. Serce komnaty zajmuje olbrzymi kocioł, nad którym krąży magiczna replika księżyca w pełni, zawsze roztaczająca wokół bladą poświatę. Wiedźma Nocnego Księżyca często wysyła swego awatara na Plan Materialny w celu pozyskania dusz, które później staną się larwami. Jeżeli potrzebuje informacji, wówczas zjawia się na sabatach czarownic, gdzie jej służki, choć niechętnie, spełniają jej żądania.
Historia/związki[]
Cegilune łączą pewne więzi z leśnymi bóstwami, a w szczególności z Tytanią ze Świętego Dworu. Wedle niektórych mitów, Wiedźma Nocnego Księżyca jest mroczną siostrą Tytanii i śmierć którejś z tych dwóch bogiń miałaby pociągać za sobą natychmiastową zgubę drugiej. Jednak nie może to być w pełni prawdą, bowiem Tytania ma już złą siostrę będącą jej przeciwieństwem - Królową Powietrza i Ciemności z Przeklętego Dworu. Niektórzy mędrcy uważają, iż wszystkie trzy są siostrami, a każda z nich reprezentuje inną fazę księżyca.
Cegilune nie ma żadnych sprzymierzeńców, nawet wśród pozostałych bóstw Dzieci Mroku, a Mellifleur Pan Liczy chętnie by się jej pozbył, gdyby nie fakt, że Pani Pustego Księżyca jest zbyt potężna. Wiedźma Nocnego Księżyca ma za to wielu wrogów, do których zalicza się przede wszystkim Święty Dwór. Podwładni Tytanii zwalczają Cegilune na każdym kroku, ponieważ ta często poluje na podlegające im baśniowe istoty.
Awatarowie[]
Cegilune najczęściej ukazuje się jako brudna, ziejąca nienawiścią nocna wiedźma o pożółkłej, łuszczącej się, poznaczonej cętkami skórze i rzadkich, cienkich włosach. Zawsze nosi ze sobą niewielki, żelazny kociołek, po którym rozpoznają ją wyznawczynie, nawet wtedy, gdy za pomocą zaklęcia przybiera postać młodej kobiety lub staruszki. Cegilune dosiada w pełni rozwiniętego koszmaru z maksymalną ilością punktów wytrzymałości, na którym wyjeżdża na bitwę.
Źródła[]
- http://dnd.polter.pl/Cegilune-c12263
- Dragon Magazine #345