Bulette w piątej edycji D&D
Bulette (od czwartej edycji buletta) to magiczne bestie zwane również lądowymi rekinami. Głowa i tułów ciała bulette ma barwę niebieskobrązową i jest pokryta łuskami i płytkami pancerza w odcieniu szaroniebieskim lub zielononiebieskim. Są to groźne i bardzo żarłoczne drapieżniki, nieustannie poszukujące pożywienia. Nie jadają jedynie elfów, nie przepadają też za mięsem krasnoludów. Ich ulubionym sposobem polowania jest zakopanie się w ziemi i nasłuchiwanie wibracji gruntu, które świadczyłyby o zbliżaniu się potencjalnej ofiary. Kiedy nieszczęsna istota nadchodzi, bulette wyskakuje na powierzchnię i rzuca się na nią z zaciekłością godną rosomaka. Bulette nie zna strachu, co wynika też z jego niskiej inteligencji. Atakuje wszystko, niezależnie od rozmiaru czy liczebności. Zwykle jako pierwszą napada istotę znajdującą się najbliżej. W walce bulette używa potężnych zębów i pazurów. Silne nogi umożliwiają drapieżcy skoki na wysokość nawet 3 metrów, co wykorzystuje gdy zostanie ciężko zraniony lub przyparty do muru. Po wyskoku bulette potrafi spaść na przeciwnika ze zdwojoną furią. Jedynym słabym punktem tych istot są okolice oczu i trudno dostępne ciało pod rogowym grzebieniem.
Bulette są samotnikami, które dobierają się w pary niezwykle rzadko. Nie mają stałych legowisk, krążąc po prostu po swoim terytorium i ryjąc lub odpoczywając pod jego powierzchnią. Swoje ofiary pożerają w całości, razem z kośćmi, ubraniem, ekwipunkiem a nawet zbroją. Niezwykle silne kwasy w żołądku bulette bardzo szybko rozpuszczają i trawią całość posiłku. Kiedy pożrą już wszystko na swoim terytorium, bulette ruszają w poszukiwaniu nowego rejonu łowieckiego. Jedynym kryterium jest obecność pożywienia, zdarza się więc, że monstra te zapuszczają się blisko osiedli humanoidów, siejąc strach i śmierć.
Niewiele wiadomo o cyklu życiowym bulette. Nie wiadomo, czy są jajorodne czy żyworodne, lecz młode osobniki spotyka się bardzo rzadko. Podejrzewa się, że po wykluciu są małych rozmiarów i niewiele z nich dożywa dorosłości. Potwierdzono natomiast, że istoty te nieprzerwanie rosną z wiekiem. Ponieważ nigdy nie spotkano bulette, który zmarłby ze starości, nie wiadomo również jaki jest największy możliwy do osiągnięcia przez nie rozmiar.
Bulette na katastrofalny wpływ na każdy ekosystem, do którego zawędruje. Po pierwsze, pożera wszystkie okoliczne zwierzęta i humanoidy, po drugie ryjąc w glebie niszczy korzenie drzew. W górzystych regionach może nawet powodować osunięcia ziemi. Plemiona ogrów, troll a nawet gigantów przenoszą się w inne miejsca po nadejściu tej żarłocznej istoty, a ludzkie osiedla i gospodarstwa pustoszeją i są obracane w ruinę.
Odmiany[]
Karrnathyjski bulette[]
Karrnathyjski bulette
Bulette z Karrnath są zarówno wolniejsze, jak i słabsze niż te spotykane gdziekolwiek indziej. Jednak nie czyni to ich mniej niebezpiecznymi. Zaadoptowały się do długich lat wojny, żerując na następstwach dużych bitew. Atakują nawet nieumarłe regimenty, pożerając ogromne liczby bezmyślnych zombie, a nawet szkieletów w swoim nigdy niekończącym się poszukiwaniu pożywienia. Jako rezultat zostały zainfekowane nekromantycznymi energiami i są nosicielami silnej choroby, jako że przylegające kawałki mięsa gniją na ich kolczastych okryciach.
Okazują ograniczoną, lecz przebiegłą inteligencję i nietypową nienawiść do wszelkiego życia. Po pokoleniach życia na padlinie większość wykształciła do niego smak. Preferują zabić swoją ofiarę i pozwolić jej leżeć dwa lub trzy dni przed jej spożyciem, więc czasami możliwe jest odzyskanie ciała towarzysza lub znalezienie niewielkiej ilości skarbów zagubionych na terytorium karrnathyjskiego bulette, które w przeciwnym przypadku zostałby by spożyte.
Golbrorn[]
Podczas gdy bulette preferuje życie tuż pod powierzchnią lądu, spokrewniony z nim golbrorn żyje w Podmroku, gdzie zaatakować może z każdej strony. Golbrorny są dużo mniejsze i słabsze od bulette, za to są równie inteligentne co człowiek i żyją w watahach. Prowadzą zorganizowane polowania na specjalnie wybrane łatwe zdobycze (zwłaszcza humanoidy), w których korzystają ze zdolności do plucia kamieniami. Ponadto posługują się własnym językiem.
Zobacz też[]
Galeria[]
Źródła[]
- Monstrous Compendium Annual Volume IV
- Księga Potworów
- Five Nations