Brachina

Diablica przyjemności jako kobieta

Brachina Mefistofelesa w prawdziwej postaci

Diablice przyjemności zwane też brachinami, to rozwinięte i wyspecjalizowane erynie; stanowią diabelski odpowiednik demonicznych sukkubów. Te podstępne diabły specjalizują się w wypaczaniu bożych sług.

Opis

Diabły przyjemności używają polimorfii aby ukryć swoją czarcią naturę, upodabniając się do tego co będzie przyciągać cel ich uwodzenia. Niezależnie od tego jak pięknie wygląda jako kobieta, coś złowieszczego wydaje się kryć za jej nieskazitelną osobą. Nawet w swojej prawdziwej postaci brachina objawia się jako wzór piękna; coś na kształt mrocznego anioła. Ma 1,5 metra wzrostu przy wadze 54 kilogramów. Ma bladą skórę, czerwone włosy i czarne oczy. Z jej pleców wystaje para upierzonych, czarnych skrzydeł.

Charakter

Ich charakter jest zawsze praworządny zły. Diabły przyjemności korzystają ze swojego wysokiego statusu oraz delektują się okazjami do wymknięcia się z brzydoty piekła. Plany Materialne to dla nich okazja do korzystania ile wlezie. Śmiertelnicy to w końcu osobniki o słabej woli, których można przekonać do zła samą obietnicą łapówki.

Zwyczaje

Brachiny są specjalnie wyselekcjonowanymi eryniami które wyniesiono ponad ich poziom oraz obdarzono jeszcze większym pięknem i mocą. Wyznaczone do uwodzenia cnotliwych, wyruszają na Plan Materialny by czynić zło, a do piekła wracają tylko po wykonaniu swojego zadania.

Organizacja

W diabelskim systemie klasowym zalicza się je do większych baatezu. Chociaż pochodzą z Dziewięciu Piekieł Baatoru, większość czasu spędzają na Planach Materialnych. W piekle spotkać je można głównie w Nessusie, dziewiątym kręgu, gdzie większość stanowią diabły wysokiej rangi - w tym brachiny.

Brachiny wchodzą w skład Wędrowców w Ogniu, głównego oddziału Flegetosu (czwartego kręgu piekła). Razem z eryniami stanowią czarodziejów tego oddziału; latają nad polem bitwy i miotają ogniste kule paląc przeciwników.

Działalność

Brachina przeważnie poluje na paladynów i kapłanów; używa zmiany planów by przedostać się na Plan Materialny. Następnie stara się złamać determinację i obserwancję swojej ofiary, naginając ją najpierw do swojej woli, a potem do woli swojego władcy. Kara za porażkę jest dotkliwa, zatem każda diablica przyjemności działa szczególnie zawzięcie by skorumpować swoją ofiarę.

Skarby

Brachiny są bogate i noszą ze sobą liczne cenne przedmioty. Ich poczucie własnej wartości skłania je do inwestowania w bronie i przedmioty ochronne. Zawsze mają przy sobie trochę monet oraz tanią biżuterię. Wyruszając na misję, diablica przyjemności zabiera ze sobą klejnot dużej wartości w który ma złapać duszę ofiary.

Relacje

Diablice przyjemności posługują się językami piekielnym, niebiańskim, smoczym i wspólnym. Trwale na nich działa czar języki i potrafią posługiwać się telepatią na odległość 30 metrów.

Kapłani Fierny mogą wezwać brachinę zaklęciem planarny sojusznik. Praworządni źli czaromioci mogą taką też przywołać za pomocą czaru przyzwanie potwora IX.

Z innymi sferowcami

Pierwsze erynie powstały z upadłych aniołów, a niektóre z nich mogą żyć do dzisiaj do dzisiaj jako brachiny.

Diablice przyjemności pracują samotnie, a wsparcie wzywają tylko w najgorszych okolicznościach. Podczas pobytu w piekłach knują i spiskują tak samo jak wszystkie czarty. Trzymają się nadziei, że pewnego dnia otrzymają rangę biesa czeluści. Nie mają oporów przed zdradzaniem innych diabłów jeśli da im to szansę na awans w statusie.

Piekielne czarty i arcydiabły wykorzystują brachiny jako zabawki, odrzucając je równie szybko co wybierając je. Dlatego te uwodzicielki szybko podejmują się swojej pracy, aby uniknąć bezwzględnej uwagi swoich panów.

Ze śmiertelnikami

Brachiny są projektantkami moralnych upadków śmiertelników, których dusze pętają poprzez pakty zawarte z pożądania i pragnienia. Nie mają oporów przed uwodzeniem kobiet i mężczyzn z dowolnej rasy. Ich obowiązkiem jest gromadzić wszelkie świeże dusze; a z im wyższego poziomu moralnego je ściągnęły, tym bardziej się cieszą.

Walka

Diablica przyjemności jest ekspertem w przestawianiu wrogów na swoją stronę. W walce unosi się do góry na skrzydłach, pozostając na tyle blisko by rzucać uwodzicielskie czary (jak zauroczenie potwora). Jeśli przeciwnik się nie oprze, zwraca go przeciw dawnym kompanom. Tą taktykę stosuje aż będzie już mieć więcej sojuszników niż wrogów; potem wspiera swoich nowych przyjaciół rzucając ogniste zaklęcia na tych co nie dali się uwieść.

Broń naturalna

Dotyk diablicy przyjemności nie zadaje obrażeń, ale działa jak trucizna która od razu i potem co rundę obniża Mądrość o 1k6. Ofiara może wykonać rzut obronny na Wytrwałość by odeprzeć zatrucie, a potem by zniwelować działanie trucizny.

Moce

Diablica przyjemności może dwa razy na dzień ogłupić wybrane stworzenie w zasięgu 10 metrów. Zyskuje wówczas całkowitą kontrolę nad swoją ofiarą, która wykonuje swoje ruchy tak jak podyktuje jej brachina. Udany rzut obronny na Wolę zapobiega omamieniu lub pozwala wyrwać się spod kontroli.

Raz dziennie brachina może przyzwać pojedynczego falxugona, dwa kytony, albo sześć lemurów. Przywołanie ma 80% szansy na powodzenie.

Zdolności magiczne

Diablica przyjemności może używać licznych zdolności czaropodobnych, z ograniczeniami:

• Bez ograniczeń: przyspieszone zauroczenie potwora, jasnosłyszenie/jasnowidzenie, zniewolenie, potężniejsza teleportacja (tylko na sobie i ładunku do 22 kg), cofnięta moralność, polimorfia, wytworzenie płomienia, dotyk wampira, sugestia.
• Do jednego dziennie: zamiana planów (tylko na sobie), uwięzienie duszy lub potężniejszy rozkaz.

Odporności

• Diablica przyjemności dysponuje szybkim leczeniem, które przywraca jej 5 punktów zdrowia na rundę.
• Diablica przyjemności dysponuje lekką redukcją obrażeń (-5) od innych źródeł niż zimne żelazo lub z dobrym podtypem.
• Diabeł przyjemności cechuje się typowymi odpornościami i właściwościami jak baatezu:
  • Niepodatność na ogień i trucizny.
  • Odporność na obrażenia od kwasu i ognia.
  • Doskonałym widzeniem w każdej ciemności, nawet magicznej.

Zobacz również

• Diabeł żniwiarz - inny diabeł kusiciel, męskiej płci.

Źródła

• Fiendish Codex I: Tyrants of the Nine Hells (2006; 3e)