Bluszcz dławiciel (ang. choke creeper) to rodzaj ogromnej, drapieżnej pnącej rośliny, pożerającej łapczywie wszystko na swej drodze. Bluszcz dławiciel rozrasta się do ogromnych rozmiarów - jego pnącza koloru oliwkowej zieleni dochodzą do kilkudziesięciu metrów długości i są grube niczym pnie drzew. Składają się z głównego pnącza, z którego co około trzy metry odchodzą po cztery boczne macki. W zależności od wieku, dławiciele posiadają od trzydziestu dwóch do sześćdziesięciu czterech takich pnącz. Kiedy są w stanie spoczynku, trudno odróżnić je od zwykłej, niegroźnej roślinności leśnej. Bluszcz dławiciel jest w stanie poruszać się po leśnej ściółce, pełznąc powoli przy pomocy swych odgałęzień. Istota preferuje miejsca dobrze nasłonecznione, a naturalny zmysł wyczuwający ciepło pozwala jej łatwo lokalizować potencjalne źródła pożywienia.
Bluszcz dławiciel atakuje wszystko, co uzna za źródło pożywienia. Potwornie silne macki duszą i miażdżą ciało ofiary, które następnie jest konsumowane. Istoty te nie przepadają za szczególnie gorącymi źródłami ognia, stosunkowo łatwo można je też odstraszyć za pomocą chłodu. Elektryczność działa na nie stymulująco.