Beholderowate

Beholderowate to wynaturzenia w mniejszym lub większym stopniu spokrewnione z beholderami, często posiadają więc wiele emitujących promienie oczu, zdolność latania i kuliste kształty, choć nie ma ku temu żadnych reguł.

Rodzaje

Bełkocząca kula

Prawdopodobnie protoplasta starożytnych Beholderów i Bełkoczących paszczowców. Bełkocząca kula bez wątpienia jest istotą z poza granic rzeczywistości a wygląda niczym ogromna kula o wielu oczach. Sam jej widok może doprowadzić do obłędu a wciąż wydawane przez nią odgłosy mogą ten obraz tylko spotęgować. Potrafi z przerażającą skutecznością używać promieni z oczu, co czyni ją

Plik:Bełkocząca kula.jpg

Bełkocząca kula

bardzo niebezpiecznym przeciwnikiem

Gałka oczna

Pomniejsze Beholderowate, często stające się chowańcami złych osobników rzucających czary. Ten gatunek beholderowatych jest znacznie słabszy i mniejszy od swoich kuzynów.

Gaut (ang. Gauth)

Gauty to rodzaj beholderów odżywiających się energią magiczną. Zwykle są barwy brązowej, fioletowej lub szarej. Ich centralne oko otacza pierścień chronionych mięśniowym grzebieniem mniejszych oczek. Na szczycie tułowia znajduje się sześć ocznych szypułek, na spodzie paszcza z czterema mackami żernymi. Centralne oko dysponuje czarem ogłupienia, natomiast szypułki potrafią min. miotać błyskawice i stożki zimna, paraliżować oraz drenować magiczne przedmioty z ich mocy, pozbawiając je części ładunków lub czasowo deaktywując. Jeżeli gaut w chwili śmierci jest mocno naładowany energią, zdarza się że jego ciało eksploduje, raniąc istoty w pobliżu. Gauty posiadają zdolność regeneracji.

Istoty te nie są agresywne wobec siebie nawzajem, zazwyczaj po prostu się ignorując. Choć ich podstawowym pożywieniem jest magiczna energia, potrafią przeżyć na diecie mięsnej. Gauty żyją około stu lat. Po śmierci gauta z jego ciała w ciągu tygodnia wylęga się dwójka młodych.

Morskie oko (ang. Eye of the Deep)

Ten beholder mieszka w wodzie, przemierzając w poszukiwaniu ofiar największe głębiny. Jest pokryty czerwonawym pancerzem chitynowym jak u homarów. Morskie oko posiada dwie czułki z oczami na końcach i dwa ramiona kończący się w homaro-podobne kleszcze. Centralne oko potrafi emitować oślepiające i bolesne dla mieszkańców głębin światło, natomiast mniejsze oczy rzucają iluzje i czary unieruchamiające.

Oko mrozu (ang. eye of frost)

Oko Mrozu jest bezdusznym drapieżnikiem i poluje zamrożonych klimacie, gdzie nie ma zwykle innych Beholderów

Oko płomienia (ang. eye of flame)

Niezwykle posłuszne formy obserwatora, którzy są gotowi służyć mocniejszy beholderów.

Pocałunek śmierci

Można natknąć się na nie w Podmroku, a także w głębokich jaskiniach i ruinach. Te beholdery nie posiadają promieni z oczu (charakterystycznych dla ich gatunku mocy). Są nawet bardziej tajemnicze niż ich bardziej pospolici kuzyni. Korpus pocałunku śmierci nie posiada paszczy o centralne oko tych istot dysponuje jedynie 40-metrową infrawizją. Ich szypułki mają postać długich, ruchliwych i zakończonych haczykami i ssawkami macek, dzięki którym potrafią przyczepiać się i wysysać krew ofiar. Ich ulubionym posiłkiem są konie i ludzie. Pocałunki śmierci są trudnymi przeciwnikami, gdyż wysysanie krwi z ofiar pozwala im na szybką regenerację ran. Długo pozbawione posiłku zapadają w letarg i opadają bezwładnie na ziemię, jednak budzą się kiedy zostają zaatakowane.

Pocałunki śmierci są równie nietolerancyjne jak beholdery. Każde spotkanie z drugim przedstawicielem gatunku kończy się walką na śmierć i życie. Ciało pokonanego służy jako inkubator dla młodych zwycięzcy. Młode pocałunki wylęgają się po kilku dniach a po miesiącu osiągają dorosłość.

Widz

Często wzywany jako strażnik skarbów, widz posiada zdolność podróży międzyplanarnych. Rodzinnym planem tych istot jest Mechanus. Widze posiadają cztery czułki zakończone oczami i jedno centralne oko w środku ciała. Widze są jednymi z najbardziej pokojowo nastawionych beholderowatych. Można nawiązać z nimi przyjazne kontakty, pod warunkiem jednak, że nie ucierpi na tym strzeżony skarb. Widze zawierają kontrakty na strzeżenie danego miejsca bądź skarbu, zwykle określając ich długość na 101 lat i nie odstępując przez ten czas strzeżonego miejsca. Z wrogo nastawionymi istotami próbują negocjować przed rozpoczęciem walki. Ich centralne oko posiada zdolność odbicia czaru, natomiast małe oczka dysponują mocami paraliżu, zadawania ran, telepatii oraz wytwarzania wody i prowiantu. Widze są bardzo szybkie i trudne do zaskoczenia. Jedyną sytuacją, w której odstępują od pilnowanego skarbu jest oślepienie wszystkich oczu. Teleportują się wtedy na Mechanusa, gdzie pozostają do czasu uleczenia.

Wyłupiacz

Wyłupiacze zostały wyhodowane, aby polowały na zwykłe Beholdery. Wyglądają niczym unosząca się w powietrzu kula, z wielką uzębioną paszczą i jednym, centralnym okiem w środku. Spod niej zwisają cztery chwytne kończyny. Wyposażone również są w dziesięć czułek znajdujących się u szczytu kuli.

Źródła

• Kompendium Potworów: Potwory Faerunu
• Księga Potworów 3.5 ed
• Księga Potworów 4ed
• Księga Potworów II 4ed
• Księga Potworów III 4ed
• Magia Faerunu
• Podręcznik Przygód Epickich
• Beholder Variants