Bełkocząca kula
Bełkocząca kula to ogromna, wydęta, unosząca się w powietrzu masa oczu i ust. Prawdopodobnie jest dalekim przodkiem zarówno bełkoczącego paszczowca, jak i beholderowatych. Istota ta ma postać pulsującej sfery szarawego ciała o średnicy co najmniej 6 metrów. Kula unosi się nad ziemią, rozkurczając się i wykręcając w trakcie ruchu - tak jakby coś uderzało od środka w jej powierzchnię, bezowocnie próbując się wydostać z tego więzienia. Wokół sfery niczym księżyce krążą setki oczu i ust różnych rozmiarów i kształtów, częściowo zasłaniając główną część ciała stwora. Trudno wskazać górę czy dół bełkoczącej kuli. Oczy i usta wirują wokół niej, nad nią i pod nią, jakby biorąc udział w jakimś niekończącym się tańcu. Oczy na zmianę wpatrują się w przeciwnika i mrugają, usta zaś ślinią się, krzyczą i wyśpiewują przerażające litanie. Tylko nieliczni z tych, którzy spotkali tą istotę, przeżyli. Jeszcze mniejsza liczba ocalałych może się przyznać, że widziała prawdziwe kształty bełkoczącej kuli. Bełkocząca kula przemierza plany i wędruje pomiędzy nimi, nieustannie poszukując żywych istot, którymi próbuje zaspokoić swój apetyt. Wydaje się, że jest pozbawiona zdrowych zmysłów ponieważ nieustannie coś bełkocze. Tak naprawdę jest jednak inteligentna. W pewnym sensie posiada coś na kształt świadomości roju - percypuje i korzysta z możliwości licznych stworzeń uwięzionych w jej ciele. Posługuje się wszystkimi językami, a miriady jej ust nieustannie mówią coś w innym. Ta kakofonia dźwięków może w kilka chwil doprowadzić do obłędu niemal każdego, kto ją słyszy. Napotkawszy tę istotę, bełkocząca kula atakuje bez opamiętania, mając nadzieję osłabić wroga promieniami z oczu, a potem go pożreć. Zwykle próbuje połykać przeciwników w całości - zarówno ich ciała, jak i posiadaną przez nich magiczną wiedzę. Z tego powodu skarby, które zdobędzie, znajdują się w jej wnętrzu.
Zobacz też[]
Źródła[]
- Podręcznik Przygód Epickich