Bard

Odłóżcie na jakiś czas troskę, drodzy panie i panowie, nadstawcie ucho na moje pieśni! Jutro jest trud i zmartwienie - dziś wieczorem świętujemy!

Bard to klasa podstawowa posiadająca uniwersalne, choć słabe zdolności. Bardowie potrafią zbierać wieści, wyśpiewywać pomocne pieśni i rzucać słabe czary.

Epicki bard[]

Muzyka epickiego barda porusza serca najokrutniejszego stwora i wzbudzi w sprzymierzeńcach niezwykłą moc i odwagę.

Planarny bard[]

Niektórzy utrzymują, że jeśli ktoś byłby w stanie to zobaczyć, to świat objawiłby mu się jako symfonia nieziemskiej muzyki w której każdy element wieloświata gra swoją rolę w spektaklu rzeczywistości. Dla niektórych bardów ta idea jest prawdą. Jeśli pozwolą opaść zasłonie z oczu, widzą fundamentalną uwerturę muzyczną, która łączy i spaja wszystkie poziomy rzeczywistości. Dzięki tej wiedzy zyskują umiejętności aby dodać własne nuty do melodii światów. Zdolność ta mija się z tradycyjną definicją rzucania zaklęć i wpływa bezpośrednio na osnowę rzeczywistości

Początkowo bard poprzez swoją muzykę lub poezję jest w stanie natchnąć siebie i swoich towarzyszy inspiracją która chroni ich od niekorzystnych oddziaływań danego planu na charakter śmiertelników. Atmosfera panująca na planach może niekorzystnie wpływać na śmiałków, szczególnie tych którzy są przeciwnego charakteru niż ten, który reprezentuje plan, właśnie przed takim oddziaływaniem chroni ta muzyka.

Bardziej doświadczony planarny bard potrafi swoją melodią zakłócić działanie portalu lub innego planarnego przejścia. Dzięki swojej muzyce lub melodii jest w stanie zmienić punkt docelowy do jakiego wiedzie dany portal na inny, ale tylko taki z jakiego korzystał bard w ciągu ostatniego miesiąca. Przejście od strony barda prowadzi do nowego miejsca, lecz stare miejsce docelowe portalu nadal prowadzi do miejsce aktualnego przebywania barda. Efekt trwa dopóki bard gra, oraz kilka chwil po tym.

Ostatnią zdolnością jaką zyskuje planarny bard jest umiejętność wydarcia dzięki muzyce w osnowie rzeczywistości przejścia do innego planu. Trwa to kilka długich chwil, lecz jeśli śmiałek będzie miał przejście będzie mógł stworzyć chwilowe przejście do innej sfery.

Celtycki bard[]

W celtyckich warunkach bard jest duchownym, który łączy kilka cech kapłana oraz oryginalnego barda. Nie są tak militarnie wszechstronni jak podstawowy bard. Posiadają mniejszy autorytet oraz słabszą magię objawień niż druidzi. Są jednak bardziej tolerowani przez nie-celtyckich najeźdźców, nie-ludzi a także posiadają szerszy dostęp do wiedzy oraz klątw (tak do ich nakładania jak i ich zdejmowania). Celtycki bard może posiąść zdolności magii czarodziejów o ile jest spokrewniony z sidhe.

Półbard[]

Ten fragment dotyczy drugiej edycji Advanced Dungeons and Dragons.

Półbard (ang. demi-bard) - koncepcja z 2ed aDnD. Ponieważ rasy nie-ludzie (z wyjątkiem półelfów posiadały inną mentalność (oraz przewagi mechaniczne), to domyślna klasa bardowska była dla nich niedostępna. Jednakże każda z nich posiada własne tradycje artystyczne. Z tego powodu są zmuszeni do wybrania konkretnego zestawy klasowego, ze ściśle określonej listy (do których mają ograniczenia poziomu). Dodatkowo istnieją warianty, dostępne wyłącznie dla danej rasy. Nimi są: Krasnoludzki śpiewak, Niziołczy gwizdacz, Elfi Minstrel oraz Gnomi profesor.

Dark Sun[]

Ten fragment dotyczy świata Dark Sun.

Bardowie są członkami dziwacznej klasy artystów i gawędziarzy, którzy poza życiem w świetle prowadzą też drugie, gdzie jest miejsce na kradzież, wymuszenia czy mordy. Są cenieni przez arystokrację oraz domy kupieckie, używani przez nich przede wszystkim jako emisariusze, formę stałego ambasadora bądź podarowani artyści do prowadzenia podwójnej gry. Etykieta mówi, że odrzucenie podarowanego barda, bądź jego towarzystwa, to znaczny nietakt (a nawet wykluczenia społecznego wśród elit), zatem wykorzystywani bywają do prowokacji. Często nie mają żadnej zaplanowanej podwójnej gry, zatem ich obecność nie powoduje paranoi, lecz jednak nutkę ostrożności.

Pierwszą rzucającą się różnicą, pomiędzy bardami z typowych settingów do Dark Suna jest to, że ci nie posiadają zdolności nauki i rzucania zaklęć - tak z księgi jak i ze zwojów. W zamian za to są mistrzami produkcji i aplikacji trucizn. Dodatkowo nie posiadają ograniczeń jeżeli chodzi o umiejętności używania broni i zbroi. Bardom zależeć będzie aby posiadać bogatego mecenasa, któremu będzie służyć oraz awansować w strukturach domu kupieckiego bądź włączyć się do rodziny.

4ed zmieniła im nazwę na "Minstreli", zachowując wątek toksykologiczny. Wprowadzono w niej dwie specjalizacje. Zbrojny Trubadur (ang. Arms-Troubadour), który wykorzystuje talenty taneczne do walki, dzięki czemu ich potencjał bojowy jest znacznie podwyższony; mogą też własną walką inspirować obserwatorów i towarzyszy. Nieproszony Gość (ang. Unwelcome Guest) kontynuuje agenturalną historię z 2ed. i poszerza opcje trucizn.

Ciekawostka[]

W 1ed DND nie można było zostać bardem na etapie tworzenia postaci. Trzeba było mieć odpowiednie poziomy w innych klasach (5 wojownika, 5 złodzieja i 5 druida) i spełniać pewne wymagania, przez co bard upodabniał się do późniejszej koncepcji Klas Prestiżowych. Posiadali dostęp do magii druidycznej nie zaś magii wtajemniczeń, zaś część ich klasycznych mocy miała inny rozkład akcentów. Był też lepszym wojownikiem niż późniejsze wersje bardów. Bardziej przypominała druidycznego mistrza wiedzy niż wędrownego artystę, człowieka renesansu.

Kolegia bardowskie silnie kolaborowały z kręgami druidycznymi. W Zapomnianych Krainach wyjaśnieniem zmian mechanicznych były zmiany w portfoliach druidycznych bóstw oraz ogólnej zawieruchy spowodowanej przez Czas Kłopotów. Większość kolegiów starego typu upadło a kryzys przetrwać miały następujące: Fochlucan, Mac-Fuirmidh, Doss, Canaith, Cli, Anstruth, Ollamh, Magna Alumnae.