Bajang

Bajangi (ang. bajang) żyją w głębokich ostępach przeklętych lasów, rosnąc w pniach drzew jak narośle zła. Nachodzą i terroryzują pobliskie osady. Są to złe duchy natury, które można napotkać w spaczonych złą mocą dżunglach tropikalnych, zazwyczaj w pobliżu miejsca krwawej bitwy, miejsca pochówku złego wu jena lub sekretnego miejsca spotkań złego kultu. Wyglądają jak karłowaci, krępi ludzie (średnio o wzroście jednego metra i 60 kilogramach wagi) o tępych nosach, splątanych włosach i jasnobrązowej skórze. Oczy mają paciorkowate i pomarańczowe, a ich szerokie, pozbawione warg usta cały czas wykrzywiają się w złych uśmieszkach. Ich ręce to kostne pazury, a stopy przypominają szpony sępa. Bajangi mówią wspólnym i mową duchów.

Bajangi są chytrymi i podstępnymi wojownikami, preferującymi słabe lub bezbronne ofiary. Najchętniej atakują śpiących lub rzucają się od tyłu na samotne postacie.

Źródła[]

Krainy Wschodu