Baervan Dziki Wędrowiec

Bóstwo
Baervan Dziki Wędrowiec wraz ze swoim szopem - Chiktikką Szybkołapą (pierwszy od lewej)
Baervan Dziki Wędrowiec
Tytuł(y)	Leśny Gnom, Ojciec Ryb i Grzybów, Zamaskowany Liść
Symbol	głowa szopa
Plan Ojczysty	Szepczący Liść (Złote Wzgórza/Bytopia)
Ranga mocy	Pośrednie bóstwo gnomów
Charakter	neutralny dobry
Dziedziny	leśne gnomy, natura, podróż
Domeny	dobro, gnomy, podróż, roślina, zwierzęta
Ulubiona broń	Szepczący Liść (półwłócznia)
Sojusznicy	panteon gnomi (z wyjątkiem Urdlena), Brandobaris, Clangeddin Srebrnobrody, Cyrrollalee, Gwaeron Wichura, Marthammor Duin, Mielikki, Rillifane Rallathil, Shaundakul, Sheela Peryroyl, Shiallia, Silvanus, Thard Harr, Damh, Emmantiensien, Skerrit, Verenestra
Wrogowie	panteon orków, Gaknulak, Kuraulyek, Kurtulmak, Abbathor, Laogzed, Urdlen, Malar
Zwierzchnik	brak

Symbol Baervana Dzikiego Wędrowca

Baervan Dziki Wędrowiec (ang. Baervan Wildwanderer) jest gnomim bóstwem lasów, natury i podróży, czczonym przez leśne i skalne gnomy.

Zamaskowany Liść (ang. The Masked Leaf), niezłomny strażnik przyrody, to bóg kochający nade wszystko lasy, zwierzęta oraz wszelakie podróże. Jest on także patronem leśnych gnomów, które nauczył, jak porozumiewać się z leśną fauną oraz jak poruszać się po dzikich ostępach, nie będąc zauważonym. Głębinowe gnomy znają go jako Ojca Ryb i Grzybów i oddając mu cześć używają przede wszystkim tego miana. Do jego kultu należą nie tylko miłujący przyrodę, lecz także ci, co nad mieszkanie w miastach przedkładają żywot wiedziony na otwartym terenie.

Baervan, choć psotny, jest szlachetny i ma dobre serce. Kocha dobre żarty i w kategorii poczucia humoru może z nim konkurować jedynie Garl Świetlistozłoty. Mimo jego skłonności do płatania figli, trudno go nie lubić. Sztuczki Zamaskowanego Liścia często mają w sobie jakiś ukryty cel lub wiadomość zrozumiałą tylko dla jej adresata. Swego awatara Baervan wysyła na Toril zazwyczaj po to, by naprawić szkody, jakie ktoś wyrządził naturze. Pojawia się on jako średniego wieku leśny gnom o skórze barwy orzecha i szarych, matowych włosach. Na ogólny kolor jego odzienia składają się rozmaite odcienie brązu. Baervanowi zawsze towarzyszy jego zwierzęcy przyjaciel, szop Chiktikka Szybkołapa, a rzadziej jego gestor na Planie Materialnym, Jasnobłysk Głęboka Kieszeń.

Zamaskowany Liść może się też ukazywać jako bursztynowa poświata otaczająca któregoś z wyznawców lub dowolną roślinę. Wyznawca, który dostąpi takiej łaski, otrzymuje na czas manifestacji dostęp do różnych zaklęć z domen Baervana. Leśny Gnom zaznacza swoją obecność również przemieniając zwyczajne drzewa w drzewce. Jeśli Zamaskowany Liść jest zadowolony, jego wierni znajdują żołędzie, kawałki bursztynu i szmaragdów oraz liście dębu. Jeżeli z kolei poczuje się rozczarowany zachowaniem swego czciciela, ten może delikatnie oberwać najbliższą gałęzią lub żołędziem ciśniętym w niego przez jakieś małe zwierzątko.

Baervanowi służą różnego rodzaju leśne stworzenia (w szczególności szopy), bursztynowe smoki, driady, drzewce, hamadriady, hybsile, leprekauny i żywiołaki ziemi.

Podobnie jak większość gnomich bóstw, Włóczykij zamieszkuje Złote Wzgórza. Jego kraina zwie się Szeptoliściem, a jej największą chlubą jest olbrzymi, rozłożysty dąb, stojący w samym sercu dominium Baervana. To właśnie z gałęzi tego drzewa powstała włócznia Zamaskowanego Liścia, oczywiście za przyzwoleniem wielkiego dębu. Nieopodal gigantycznego drzewa mieści się mała chatka, która z zewnątrz sprawia wrażenie ciasnej i niezbyt pojemnej - jej wnętrze jest jednak znacznie bardziej obszerne, niż wskazywałyby na to pozory. Z momentem pojawienia się w Szeptoliściu, wszystkie przedmioty przybyłego znikają, a jedyną szansą na ich odzyskanie jest spłatanie figla któremuś z mieszkańców planu.

Historia/związki

Dziki Wędrowiec jest sprzymierzony z wszystkimi bóstwami gnomów za wyjątkiem Urdlena, jednak najściślej współpracuje z Segojanem Ziemiennikiem. Łączy ich troska o faunę i florę, z tym że Baervan bardziej skupia się na ich naziemnych przedstawicielach, podczas gdy Przyjaciel Ziemi zajmuje się raczej podziemnymi okazami. Zamaskowany Liść często towarzyszy Garlowi Świetlistozłotemu i Baravarowi Cienistej Szacie w ich zwariowanych eskapadach, podczas których cała trójka oddaje się płataniu psikusów. Ich beztroska natura i miłość do żartów wystawia cierpliwość Gaerdala Żelaznorękiego na ciężką próbę. Mimo to Baervan najczęściej wybiera się na wyprawy ze swym zwierzęcym kompanem, Chiktikką Szybkołapą, który, choć bardzo inteligentny, jest nazbyt impulsywny i ciągle wpędza patrona leśnych gnomów w nie lada kłopoty. O wyczynach i przygodach tej dwójki krążą już niezliczone i niewiarygodne opowieści. Nie licząc gnomich bogów, Zamaskowany Liść utrzymuje przyjazne stosunki z Brandobarisem, Clangeddinem Srebrnobrodym, Cyrrollalee, Gwaeronem Wichurą, Marthammorem Duinem, Mielikki, Rillifane'em Rallathilem, Shaundakulem, Sheelą Peryroyl, Shiallią, Silvanusem i Thardem Harrem. Prócz tego Baervana łączy sojusz z bóstwami ze Świętego Dworu, a zwłaszcza z Damhem - bogiem satyrów, Emmantiensienem - bogiem drzewców, Skerritem - patronem centaurów - oraz z Verenestrą - boginią driad. Włóczykij kocha się w tej ostatniej od dawna. Niestety, piękna Verenestra jest zbyt płocha i próżna, by odwzajemniać jego uczucia. Zamaskowany Liść często uczestniczy w naradach Emmantiensiena, Rillifane'a i Silvanusa, aczkolwiek rzadko starcza mu cierpliwości, by doczekać końca całej dyskusji z powolnymi, leśnymi bogami.

Do wrogów Baervana zaliczają się głównie bóstwa orków, goblinów, niedźwieżuków i koboldów. Spośród nich największą niechęcią darzy Gaknulaka, Kuraulyeka i Kurtulmaka. Na tej niechlubnej liście znajdują się też Abbathor, Laogzed i Urdlen. Największą nienawiścią Dziki Wędrowiec pała jednak do Władcy Bestii, Malara, gdyż ten lubi sobie urządzać polowania na leśne gnomy, będące pod opieką Baervana.

Dogmat

Wielkie lasy oczekują tych spośród Zapomnianego Ludu, którzy odważą się wychynąć ze swych nor. Wędruj poprzez wspaniałe knieje, poszukując uniesienia oraz urzekających widoków pełnych piękna. Zawieraj przyjaźnie z leśnymi stworzeniami i broń ich. Troszcz się o lasy w których żyjesz i pielęgnuj je. Nie hamuj ciekawości i podążaj swoją drogą, gdziekolwiek by ona nie prowadziła. Ochraniaj swą społeczność i siebie przed najazdami goblinoidów i innych bestialskich ras.

Kler i świątynie

Podobnie jak sam Baervan, jego kościół jest bardzo popularny wśród gnomich społeczności. Zwariowane przygody Włóczykija od dawna były powodem do dumy dla Zapomnianego Ludu, zaś duchowni Zamaskowanego Liścia starają się w tej kwestii naśladować swego patrona. Z równie wielką sympatią spoglądają na ten kler bóstwa elfów oraz sam Piękny Lud, a zwłaszcza Sy-Tel'Quessir - elfy leśne. Podobnie kościół Baervana postrzegają bóstwa i wyznawcy Świętego Dworu.

Neofitów w klerze Dzikiego Wędrowca nazywa się Żołędziami, zaś jego pełnoprawni członkowie noszą miano Wędrowców Dziczy. Pozostałe tytuły w hierarchii, od najniższego do najwyższego, to Suseł, Wiewiórka, Opos, Jeż, Kuna, Lis, Ryś i Wilk. Najwyżsi kapłani posiadają własne, unikalne tytuły. Dwie trzecie ogólnej liczby duchownych Baervana stanowią leśne gnomy, reszta zaś to ich skalni oraz - rzadziej - głębinowi bracia. Mężczyźni i kobiety zasilają szeregi kościoła Zamaskowanego Liścia niemal po równo, z niewielką przewagę męskiej części kleru.

Nie istnieją żadne zakony związane z kościołem Baervana. Jedyna warta wzmianki grupa działająca w imieniu Dzikiego Wędrowca to Dzicy Wędrowcy, zbieranina kleryków i łotrzyków. Łączy ich wspólna pasja podróżowania i wyprawiania się w najodleglejsze nawet zakątki Faerûnu, toteż nigdy nie wiadomo, kiedy i gdzie można się na nich natknąć. Ze swych dalekich wypraw często przywożą interesujące przedmioty, nowe doświadczenia i niesamowite historie, tak chętnie wysłuchiwane przez osiadłe gnomy.

Kapłańskie odzienie kleru Dzikiego Wędrowca składa się z brązowych ubrań, zwykle skórzanych, oraz zielonego czepca. Jako świętego symbolu kapłani używają olbrzymiego żołędzia. Aby taki uzyskać, wpierw wybierają dowolny dąb i pielęgnują go za pomocą magii. Gdy jeden z żołędzi osiągnie rozmiar trzykrotnie większy od normalnego, zostaje, za pozwoleniem drzewa, rytualnie zerwany. Jako broni duchowni Baervana używają przede wszystkim tego, czego dostarczy im natura, toteż najczęściej można ich zobaczyć wyposażonych w drewniane tarcze, kije, maczugi, proce, włócznie i temu podobny ekwipunek. Kleryków Zamaskowanego Liścia spotkać można przede wszystkim w gnomich społecznościach oraz we wszelkich lasach Krain w towarzystwie szopa lub olbrzymiego szopa. Ich głównym zadaniem jest ochrona natury oraz wszystkich tych, którzy żyją z nią w zgodzie.

By czcić swego boga, wyznawcy Baervana co miesiąc gromadzą się na leśnych polanach, najlepiej w pobliżu starożytnych dębów. Najstarsze miejsca kultu Zamaskowanego Liścia stały się z biegiem lat prawdziwymi leśnymi świątyniami, których ściany tworzą ciasno rosnące drzewa, a splątane, pokryte listowiem gałęzie pełnią funkcję naturalnego dachu. Podczas tych comiesięcznych spotkań, wierni Włóczykija tańczą w świetle księżyca, dla zabawy ciskają w siebie żołędziami i poświęcają swemu bogu magiczne świecidełka i inne skarby.

Zapomniany Las to okazały bór pełen wielkich, imponujących dębów i orzechów, wtulony między Szare Wierchy, Samotne Wrzosowisko i Moczary Chelimber. Jest to miejsce wyjątkowo tajemnicze, zaś podróżni omijają nawet jego obrzeża. Las ten słynie przede wszystkim z tego, iż jest on domem dla Fuorna, legendarnego króla drzewców opiewanego w balladach bardów. Pod baldachimem liści mieszka liczna i rozwijająca się społeczność leśnych gnomów, które są całkiem zadowolone ze swego odizolowania od cywilizacji. Te największe w Krainach skupisko wyznawców Baervana gości w swym borze jedynie elfy z Doliny Evereski i Wzgórz Szarego Płaszcza, i tylko z nimi prowadzi jakąkolwiek wymianę handlową. W samym sercu Zapomnianego Lasu stoi krąg dwunastu olbrzymich, pradawnych dębów, zabranych wieki temu z Cormanthoru i na powrót zasadzonych tutaj. Ich pnie stały się na tyle grube, a korzenie na tyle splątane, iż tylko niewielkie stworzenia są w stanie przecisnąć się przez którąś z wąskich szczelin. Łączące się konary tych wspaniałych drzew tworzą naturalne pomosty, a miejscami nawet całe poziomy podłóg i komnat. Wszystko to wieńczy majestatyczna wieża uformowana z koron dębów i ich splatających się gałęzi. Miejsce to znane jest jako Wieża Dębośpiewu, a to za sprawą przepięknych, zapierających dech w piersi melodii, skomponowanych ze świszczącego między drzewami wichru, szelestu liści i delikatnego skrzypienia konarów. Ta najwspanialsza świątynia Włóczykija daje schronienie ponad stu jego duchownym. Zamieszkujący Zapomniany Las wyznawcy Baervana ściśle współpracują z chroniącymi bór drzewcami Emmantiensiena i aktywnie ich wspomagają. Obecnie najwyższym kapłanem Wieży Dębośpiewu jest Briar Obieżyświat, szacowny i sędziwy leśny gnom, którego w zarządzaniu tym przybytkiem wydatnie wspomagają najstarsi klerycy.

W Blingdenstone mieściły się trzy świątynie, z których dwie największe stanowiły miejsca kultu Callardurana i Segojana. Trzecia z nich, Trillimakowa Palisada, była skromną gontyną Baervana Dzikiego Wędrowca. Mieszczący się tu zagajnik ciasno rosnących trillimaków - wielkich jaskiniowych grzybów - posłużył jako naturalne ściany świątyni. W jej sercu znajdowała się wypełniona krystalicznie czystą wodą sadzawka, której nieruchomą powierzchnię mąciły jedynie ruchy ślepych ryb. Do Trillimakowej Palisady uczęszczały przede wszystkim głębinowe gnomki zainteresowane produkcją rolną i hodowlą zwierząt. Tą świątynią Ojca Ryb i Grzybów opiekowało się dwanaście kapłanek i dziewiętnastu stałych wyznawców, a przewodziła im wszystkim Pyrimo Mikassa (ND głębinowy gnom kobieta Kap10 Baervana). Po upadku Blingdenstone Trillimakowa Palisada została opuszczona i najprawdopodobniej uległa zniszczeniu.

Źródła

• Monster Mythology (DMGR4) (1992)
• On Hallowed Ground (1996)
• Demihuman Deities (1998)
• Wyznania i Panteony (2001)
• Baervan na Polter.pl