Żuki lub ogromne żuki to owady bardzo podobne do swoich zwyczajnych odpowiedników, jedynie kilka tysięcy razy większe. Charakteryzują się posiadaniem żuwaczek do rozdrabniania pokarmu i chitynowego pancerza, dającego im dużą wytrzymałość. Żuki mają trzy pary nóg i dwie pary skrzydeł, jednak są niezdolne do lotu. Poruszają się dość wolno, co przy ich żarłoczności jest rzeczą zbawienną dla nieszczęśników, którzy napotykają je na swej drodze. Pancerze żuków świetnie ochraniają ich ciała, jednak nie są zbyt dobrym surowcem do wyrobu zbroi, gdyż są trudne do obróbki. Potrzeba dobrego alchemika i dużo czasu, żeby wytworzyć z nich coś zdatnego do użytku.
Ogromne żuki nie posiadają większej inteligencji niż ich małe odpowiedniki. Interesuje je tylko poszukiwanie jedzenia i rozmnażanie, kiedy nakazuje to instynkt. Żywią się każdym dostępnym rodzajem materii organicznej, nie wyłączając swoich pobratymców. Najpierw badają potencjalny pokarm czułkami a następnie miażdżą żuwaczkami na strzępy i połykają. Żuki mają słaby wzrok i słuch, polegają głównie na zmysłach smaku i dotyku. Istnieje kilka odmian ogromnych żuków.
Rodzaje[]
Bombardier[]
Żuki te spotykane są zazwyczaj pod ziemią w lesistych okolicach. Żywią się głównie odpadkami i padliną, w której składają też swe jaja. Posiadają zdolność strzelania kwasem z odwłoków. Każdemu wystrzałowi towarzyszy potężny ogłuszający dźwięk, podobny do wystrzału z armaty. Kwasowa substancja składa się z dwóch wydzielin, mieszających się ze sobą w specjalnym narządzie w odwłoku owada. Jeżeli uda się zabić żuka przez wystrzeleniem przez niego kwasu, możliwe jest wydobycie tych substancji. Zdolny alchemik jest w stanie stworzyć z nich ładunek wybuchowy o dużej mocy lub wykorzystać do warzenia rozmaitych eliksirów.
Jelonek rogacz[]
Spotykane w lasach, żuki te gustują również w zbożu, stając się czasem prawdziwą plagą rolników. Większa grupa potrafi ogołocić kilka hektarów pola, zdemolować farmę a po skończeniu się zboża pożreć zwierzynę hodowlaną nieszczęsnego gospodarza. Jelonki posiadają potężne, długie na 2,5 metra rogi, przypominające rogi jelenia.
Krajak[]
Ten żuk przypomina ogromnego jelonka rogacza zarówno z obszaru występowania i zwyczajów, jednak jest agresywnym drapieżnikiem który poluje na ludzi i zwierzęta. Osiąga tylko 90 centymetrów długości, ale jego ostre żuwaczki pozwalają mu łatwo odgryźć kończynę, będącą dlań znakomitym posiłkiem. Istnieje również jego odmiana, zwana cuchnącym żukiem.
Nudnożuk[]
Nudnożuki żywią się głównie spróchniałym drewnem. Można je spotkać we wnętrzu ogromnych drzew lub w tunelach pod ich korzeniami. Pojedynczo nie są inteligentniejsze od zwykłego owada, jednak większa ich ilość jest w stanie stworzyć grupową świadomość o możliwościach rozumowania nie mniejszych niż ludzkie. Pozwala im to na kultywowanie w swoich tunelach hodowli jadalnej pleśni, grzybów i szlamów oraz na kolekcjonowanie przedmiotów po humanoidalnych ofiarach. Jednym ze spotykanych w tunelach grzybów jest krzykacz, wydający ostrzegawczy skrzek na widok intruzów.
Ognisty[]
Ogromny ognisty żuk
Najmniejsze z ogromnych żuków, żuki ogniste prowadzą nocny tryb życia. Można je spotkać zarówno pod ziemią jak i na powierzchni. Pomimo nazwy nie dysponują bronią ogniową. Posiadają natomiast specjalne gruczoły, po jednym nad każdym okiem i jeden na końcu odwłoka, produkujące specjalny blask, z powodu którego są obiektem polowań. Gruczoły wytwarzają światło do tygodnia po usunięciu z ciała insekta, dzięki czemu mogą być używane do eksploracji kopalń czy jaskiń. Liczni magowie i alchemicy próbują znaleźć sposób na przedłużenie działania gruczołów, aby mogły służyć jako stałe, tanie i bezpieczne źródło światła.
Stróż śmierci[]
Te półtorametrowe żuki można spotkać w umiarkowanych regionach, gdzie prowadzą żywot wędrownych łowców. Są szczególnym obiektem trwogi jak na ogromne żuki, ze względu na swoją zdolność do kamuflowania się (dzięki przylepianiu śliną różnych elementów otoczenia do pancerza) i wydawania śmiercionośnego hałasu. Wprawiając swój pancerz we wstrząsy wydają z siebie magiczny odgłos powodujący natychmiastowy zgon u pobliskich nieszczęśników.
Świetlik[]
Wodny[]
Żuki wodne występują w płytkich słodkich wodach. Niezgrabne i powolne na lądzie, w wodzie są świetnymi pływakami i myśliwymi. Choć preferują żywy łup, w razie potrzeby nie gardzą padliną. Jeśli nawiedzą żeglowną rzekę bądź jezioro, stają się zagrożeniem dla pływaków i marynarzy. Choć oddychają powietrzem, żuki wodne potrafią przechować pod swymi skrzydłami bańkę powietrza, która umożliwia im przebywanie pod wodą przez długi czas. Niekiedy umieszczają taką bańkę w podwodnej grocie, tworząc dla siebie zapas powietrza na wypadek potrzeby.
Żukorożec[]
Ta rzadko spotykana odmiana występuje głównie w tropikalnych dżunglach. Żukorożce posiadają potężne, długie nawet na dwa metry rogi i silne opancerzenie. Kroczą dumnie przez dżunglę, krusząc wszystko na swej drodze i żerując na owocach i smacznych roślinach. Ich jaskrawe bądź opalizujące pancerze są cenione przez kapłanów bogów egipskich, którzy używają ich jako dekoracji w swych świątyniach.
Różnice między edycjami[]
- Kategoria żuków pojawiła się po raz pierwszy w pierwszej edycji Dungeons & Dragons, gdzie wymienione zostały pod wspólnymi nagłówkami "Beetle".
- W drugiej edycji również były wymieniane pod wspólnym nagłówkiem; jeśli pojawiały się pojedynczo, w ich nazwie na przód wystawiane było słowo "Beetle".
- W trzeciej i czwartej edycji D&D pojawiły się jako ogromne żuki o typie robactwa. Oprócz nich pojawiły się różne żuko-podobne bestie, np. żuk oblężniczy, jednak mocno odróżniały się zwyczajami i mocami od prostych ogromnych żuków.