| Miasto-brama | |
|---|---|
| |
| Mapa Żeber | |
| Żebra | |
| Lokalizacja | Zewnętrze |
| Władza | Quentill Paracs |
| Mieszkańcy | |
| Charaktery | praworządny zły |
| Brama do | Baator |
| Frakcje i sekty | |
Żebra to położone na Zewnętrzu miasto-brama do Baator. Większość jego mieszkańców jest opętana obsesją wspinania się w górę drabiny społecznej. Łamanie prawa jest dopuszczalne tak długo, jak delikwent nie daje się złapać, lub potrafi obciążyć winą kogoś innego. Ponury wyścig szczurów bardzo przypomina atmosferę panującą w Dziewięciu Piekłach.
Struktura
Żebra to liczące sobie 35 000 dusz miasto, wciśnięte ciasno w Dolinę Kręgosłupa. Otaczające ją szczyty nachylają się niczym żebra, czemu miasto zawdzięcza swą nazwę. Roślinność jest w stanie zaniku, wskutek czego otoczenie ma kolor zimnej skały. Wszędzie gdzie tylko można wzniesiono mury, wieże strażnicze i cytadele zapewniające Żebrom doskonałą ochronę. Ulice miasta są wyłożone równym, eleganckim brukiem. Panuje tu porządek a obejścia domów są eleganckie i dobrze utrzymane.
Żebra są podzielone na lezącą w centrum Cytadelę i otaczające ją pięć dzielnic. Cytadela jest domem dla władcy miasta , mieści się tam także zbrojownia, koszary i miejski skarbiec. Brama do Baator leży w murach Cytadeli, trudno dostępna i otoczona własnym murem. W cieniu Cytadeli leży budynek Senatu i innych miejskich instytucji.
Pięć dzielnic to właściwie włości pięciu najpotężniejszych poza władcą wielmożów, którzy podzielili Żebra na własne strefy wpływów. Większość domów zbudowana jest z kamienia, pochodzącego z Doliny Kręgosłupa - dwukondygnacyjne, z wejściem prowadzącym na wewnętrzne podwórze. Na skrajach miasta domostwa są uboższe i prostsze.
W Żebrach istnieje niewolnictwo. Niewolnikami są złoczyńcy skazania za lżejsze przestępstwa bądź niewypłacalni dłużnicy. Jak głosi śpiewka, dużo łatwiej dać sobie założyć kajdany, niż je zrzucić.
Atmosfera w mieście jest ciężka, jednak jest ono dalekie od stoczenia się do Baator. Władca miasta i jego strażnicy bacznie pilnują, aby wpływy baatezu nie przekroczyły minimalnego poziomu. Oznaczaloby to wszak utratę przez nich władzy.
Władza
Władcą i prawodawcą Żeber jest Lord Quentill Paracs, Baron Wielkiego Przesmyku, Strażnik Bramy i Pan Żeber. Paracs dba o lojalność milicji, dzierży klucze do skarbca i nadzoruje, aby każdy z ważnych polityków Senatu żywił wobec niego dług wdzięczności. To prawdziwy mistrz intryg i polityki.
Rada miasta składa się z pięciu senatorów, każdy reprezentujący jedną z miejskich dzielnic. Przegłosowują oni rozporządzenia, zatwierdzają podatki i wydatki oraz monitorują politykę zagraniczną Paracsa. Teoretycznie są w stanie przegłosować władcę, jednak dba on, aby w każdym momencie mieć po swej stronie przynajmniej trzech senatorów. Wybory do rady miejskiej są fikcją, przyklepującą ustalonych wcześniej przez Paracsa i głowy rodów kandydatów. Jak cała polityka Żeber, wiąże się to z wielką ilością układów, gwarancji i cichych zobowiązań.
Najpotężniejszą, i najczęściej wchodzącą w konflikt z Paracsem rodziną są Ilvium, trzymający pieczę nad handlem i dostawami żywności - silnym argumentem w targach z władcą.
Mieszkańcy
Mieszkańcy Żeber mówią dobrze o swoich sąsiadach a z szubienic nad główną bramą zwisają ciała schwytanych łotrów - dowód na to, iż tutejsi mogą się czuć bezpiecznie. W rzeczywistości jednak panuje tu atmosfera strachu. Wszechobecni gwardziści są niezwykle czujni i gotowi aresztować każdego, kto wyraża się niewłaściwie o panującej władzy. Nieprawomyślność jest surowo karana, mieszkańcy zastanawiają się zatem wielokrotnie, zanim wyrażą na głos swą szczerą opinię. Podatki w mieście są wysokie i pieczołowicie zbierane. Prawodwacy dbają jednak, by nastroje pospólstwa nie przekroczyły punktu krytycznego i tłumią wszelkie rebelie w zarodku. Mimo wszystko mieszkańcy starają się żyć godziwie i w pokoju, kupując przychylność wielmożów i senatorów łapówkami i pochlebstwem.
Jedyną paramilitarną grupę w Żebrach stanowią gwardziści barona Paracsa. Można ich spotkać praktycznie na każdym kroku, odzianych w czerń i złoto. Czarna Gwardia, jak są nazywani, ma niemal nieograniczoną władzę. Ci, którzy chcą być pozostawieni w spokoju płacą im złotem, przysługami bądź informacjami. Wszystko w tajemnicy, by uniknąć oskarżenia o korupcję. Poza Czarną Gwardią, każda z pięciu rodzin i co majętniejsi kupcy zatrudniają prywatnych żołnierzy do ochrony swych interesów.
Miejsca
Miasto słynie z leżących tuż za murami miejskimi, doskonałych gorących łaźni wybudowanych na wulkanicznych źródłach. Najsłynniejszą jest Gimnazjon Pary, prowadzony przez diabelstwo Shandralę, kapłankę Sung Chianga. Kąpiele leczą wszelkie dolegliwości skóry, choć jest tu także źródło z toksyczną cieczą, do którego podstępna kapłanka posyła trepów, którzy jej podpadli.
W Żebrach można wynająć przewodników do Baator, znających zarówno oficjalne jak i nieoficjalne ścieżki Avernusa. Oficjalne wizyty wymagają przepustki z podpisem jednego z Władców Dziewięciu, która jest również glejtem bezpieczeństwa. Uzyskanie jej wymaga jednak dobrego powodu, znajomości wpływowych biesów i dużej ilości brzdęku. Jest w Żebrach kilku krwawników, którzy są w stanie załatwić taki dokument. Wśród nich bezczelny i cyniczny poeta Barius Ostra Drzazga.
Przedostanie się do Baator niezauważonym wymaga innego podejścia. Praktykę w tym ma bariaur Pewnostopy, który darzy baatezu szczerą nienawiścią i chętnie pomoże każdemu, kto ma zamiar im zaszkodzić.
Bieżące wydarzenia
Chodzą pogłoski, iż frakcja senatora Fiquesha szykuje się do puczu przeciwko baronowi Paracsowi. Jedną z możliwych opcji jest zamach podczas zbliżającego się Wielkiego Balu Maskowego.
Wysłannicy baatezu przeczesują Trzecią Dzielnicę, pytając o małą czarną statuetkę. Za jej odnalezienie obiecywane są bajońskie sumy brzdęku.