Mapa Świecowej Wieży
Świecowa Wieża
Świecowa Wieża nocą
Wnętrze Wielkiej Biblioteki Świecowej Wieży
Cytadela poświęcona nauce stoi na wulkanicznej grani wznoszącej się ponad morzem u końca Lwiego Traktu, który łączy się z Traktem Nadbrzeżnym. Świecowa Wieża to forteca o wielu wieżach, w której niegdyś mieszkał słynny wieszcz Alaundo. Tu, w wielkiej bibliotece faeruńskich zapisów, przechowuje się jego przepowiednie. Każdy podróżnik, który chce wejść do twierdzy, musi za to zapłacić - książką. Osoby, które chcą badać dzieła znajdujące się w tutejszej bibliotece, muszą obdarować Świecową Wieżę nowym wolumenem, ocenionym przez przebiegłych strażników bramy na nie mniej niż 1000 sz. Tutejsi mnisi, nazywający się Zaprzysięgłym, zakupują również niektóre dostarczone im księgi, a czasem w sekrecie zlecają agentom zdobycie upragnionych dzieł. Twierdzą rządzi strażnik ksiąg, którego wspomaga pierwszy czytacz - zastępca i, co nakazuje tradycja, najbardziej uczony mędrzec w klasztorze. Tych dwóch urzędników rozkazuje maksymalnie ośmiu wielkim czytaczom, których z kolei wspierają kantor (nieustannie powtarzający pieśni-proroctwa Aluando), przewodnik (zajmujący się nauczaniem akolitów) oraz strażnik bramy (kontaktuje się z gośćmi oraz zapewnia bezpieczeństwo i zaopatruje klasztor). Wszyscy oni uznają kapłanów za gości honorowych, lecz duchowni ci nie stanowią elementu hierarchii klasztoru. Cytadelę chronią potężne, wielowarstwowe zabezpieczenia, za sprawą których na jej obszarze palić można jedynie knoty i wosk. Owe bariery blokują także magię teleportacyjną i niszczące czary oraz zabijają wszelkie pleśnie oraz insekty (posiadają też inne, sekretne właściwości). Kolejne zabezpieczenie uniemożliwia dotarcie do Wewnętrznych Komnat osobom, które nie posiadają specjalnego amuletu - a ten ofiaruje się jedynie garstce, gdyż w miejscu tym przechowuje się najpotężniejsze magiczne tomy. Zwykle mogą tu przebywać jedynie wielcy czytacze, pozostałym zaś odwiedzającym zezwala się na to tylko i wyłącznie w towarzystwie strażnika ksiąg lub pierwszego czytacza. Centralną wieżę twierdzy otaczają piękne tereny, które powoli opadają do pierścienia budynków wzdłuż wewnętrznej strony murów: domów dla gości, stajni, spichlerzy, magazynów, szpitala, świątyni Oghmy i kapliczek Deneira, Gonda oraz Milila. Porządek utrzymywany jest tu przez pięciu przybocznych strażników bramy: czterech obserwatorów (którzy na zmianę patrolują klasztor oraz obserwują ląd i morze z jego najwyższych wież) oraz strażnika portalu. Mają oni do pomocy dwunastu mnichów (wszyscy z nich to doświadczeni wojownicy). Przyboczni strażnika bramy wyposażeni są w magiczne berła i pierścienie, za sprawą których mogą egzekwować swą wolę. W Świecowej Wieży panuje tylko jedną nadrzędną zasada "Ten, kto niszczy wiedzę - atramentem, ogniem lub mieczem - sam winien zostać zniszczony. Tu księgi są cenniejsze niż życie". Żaden gość nie może pozostawać w Świecowej Wieży dłużej niż dekadzień, a ponownie do klasztoru ma prawo przybyć dopiero po upływie miesiąca od jego opuszczenia. Gościom nie wolno dokonywać w bibliotece zapisków, lecz mnisi przepisują kopie dla osób cieszących się dobrą reputacją. Kopiowanie kosztuje 100 sz za tekst lub 10 000 sz za księgę czarów i inne teksty zawierające zaklęcia, magiczne formuły czy szczególne opisy rytuałów, barier i zabezpieczeń, słów rozkazu, haseł i tym podobnych. Aktualnym strażnikiem ksiąg jest Ulraunt (PD mężczyzna człowiek Wsz7/Miw3), dumny i wyniosły czarodziej, któremu lepiej nie wchodzić w drogę. Wszyscy potentaci, którzy docierają do centrum klasztoru, muszą podczas przynajmniej jednej wieczerzy zasiąść po lewej stronie Ulraunta i wytrzymać szereg jego dociekliwych pytań. Coś strzeże katakumb służących za magazyny jaskiń rozciągających się pod klasztorem tak dobrze, że niewiele inwazji z podziemi udało się na tyle, by najeźdźcy dotarli do właściwej Świecowej Wieży. Mało kto zdaje sobie sprawę, iż owym stróżem jest jaszczur, który niegdyś był srebrną smoczycą Miirym. Arcyzaklinacz Torty spętał ją za pomocą magii i nakazał bronić mnichów, budynków oraz ksiąg Świecowej Wieży. Teraz Miirym to zjawa pradawnej srebrnej smoczycy, która po zniszczeniu, odradza się po zaledwie 10 do 24 godzin. Nieumarła istota dobrze strzeże Świecowej Wieży, choć czuje się czasem samotna, woli więc rozmawiać, niż walczyć. Wymienia opowieści z przeszłości w zamian za informacje o aktualnych wydarzeniach. Niemniej jednak każdy, kto spróbuje ją oszukać lub podstępnie zaatakować, może się spodziewać szaleńczego natarcia połączonego z rzucaniem zaklęć. Jeśli zjawa trafi na intruzów mających przy sobie księgi, będzie nalegała, by je oddali, a ona "zwróci je prawowitemu właścicielowi", czyli Świecowej Wieży (uważa bowiem, że wszelkiego rodzaju zapiski są własnością klasztoru). Skrybowie ze świecowej wieży wykonało przynajmniej jedną kopię znajdującego się tam tomu i podobno gdzieś w Faerunie istnieje cała "lustrzana biblioteka". Powstałe tu dzieła zawsze noszą symbol klasztoru: zamek o wyrastających z wież płomieniach świec.
Zobacz też[]
Źródła[]
- Zapomniane Krainy: Opis Świata